CARROS de FOC

Een LUS door de SPAANSE PYRENEEËN

Van 21 juni tot 30 juni 2022

VOORAF

• Carros de Foc (CdF, “Chariots of Fire”) is een indrukwekkende meerdaagse luswandeling in het nationale park Aigüestortes I Estany de Sant Maurici in de Catalaanse Pyreneeën, provincie Lleida, in de buurt van de stad Vielha in het district Val d’Aran.  We ontdekten deze wandeling in CICERONE, shorter treks in the Pyrenees door Brian Johnson.  (We liepen eerder al een lus in Frans en Spaans Baskenland beschreven in deze gids, zie ook pagina op onze website).
  • Waar de naam vandaan komt is een mysterie geworden. Het zou oorspronkelijk om een uitdaging gaan tussen de verschillende hut-opzieners om op één dag alle hutten aan te doen (en dit misschien kort na dat de film “Chariots of Fire” (1981) een Oscar voor beste film had gekregen…?)

• De lus als zodanig verbindt 9 berghutten (refugi in het Catalaans) over zowat 70 km en een totale hoogte van een 5000 m (eigen statistieken) met als hoogste punt Coll de Contraix op 2745m. Dit is zonder de extra lus naar Refugi del Pra de la Font die niet zo populair is.  Merk op dat de berghutten vaak onmogelijk lange namen hebben; we zullen hier de naam gebruiken waaronder ze in het bergjargon worden aangeduid.

• Het pad loopt over toppen en dalen, langs rivieren, bergweiden, uitgesleten gletsjerwanden, dennenbossen, ontelbare bergmeertjes en met besneeuwde bergtoppen op het behang; en over enkele van de ruigste en meest spectaculaire graniet terreinen in de Pyreneeën….!

• Omdat de afstand tussen sommige hutten relatief kort is wordt de wandeling meestal in 5 tot 7 dagen gedaan; wanneer je minder tijd hebt of de lus niet kunt voltooien, zijn er ook alternatieve paden die refugi verbinden.

• De lus heeft 3 vrij gemakkelijke toegangspunten, zie Route onder.  (Dus als je van en naar een toegangspunt loopt, nemen de totale afstand en hoogte natuurlijk toe).

• De markering: de officiële website van de route vermeldt: “De route heeft geen speciale markering. In sommige stukken deelt de route de GR 11, waar we rode en witte markeringen zullen vinden. Andere delen zijn aangeduid met houten palen geschilderd in geel, en meestal zullen we de route volgen dankzij de mijlpalen (een hoop stenen, cairns) die andere bergbeklimmers eerder voor ons hebben achtergelaten. Het gebruik van een kaart is een essentiële vereiste.” Een gedetailleerde kaart van La Travessa Del Parc Nacional, Carros de Foc, kan worden besteld bij www.editorialalpina.com of kan worden gekocht in Vielha bij boekhandel Plumier in de Avenida deth Pas d’Arró 30, dicht bij het “kantoor” van Carros de Foc.  We hebben ook de GPX-route gedownload wat soms nuttig leek.

• Je kan enkel verblijven in de refuges met een door e-mail bevestigde reservatie en een voorafbetaling van 15 € per persoon en per nacht (halfpension is 62 € pp);  boek uw plaats online goed op voorhand op www.carrosdefoc.com (vooral weekenden zijn druk bezet!)  Hou er echter rekening mee dat je op deze website alleen kunt boeken wanneer je ook een forfait per persoon van 30 € hebt aangevinkt!  Dit voor een kaart die je bij het begin van de loupe (“entry point”) kunt krijgen en bij elke refugi kunt afstempelen  (als op een pelgrimstocht…) en een t-shirt en een kaart van de trail, die je normaal gesproken al lang hebt gekocht vooraleer je aan de tocht begint….!  Om dit forfait van 30€ te vermijden, reserveer je best op  www.refuseonline.com. Je kan ook terecht in het kantoor van Carros de Foc in Vielha; let op: in tegenstelling tot wat er op hun website staat, is het alleen ‘s ochtends open. Om boekingen te wijzigen kan je ze ook bellen, maar niet te vroeg in de ochtend, dan…

DE ROUTE

Mogelijke beginpunten:

1. Refugi Restanca vanuit Arties

Wanneer je je eigen vervoer hebt, is dit het snelste en het makkelijkste! Rij door het dorp Arties – zoek naar Sant Pelegri en volg daarna de Camin de Pruedo die ongeveer 4 km naar  het zuiden loopt, rond Mont Montardo, tot aan de parkeerplaats van Pont de Ressec. Parkeer je auto en stap naar de hut (1u15), eerst op een onverharde grindweg (auto-breedte) en dan een bospad omhoog vanaf Pont de Rius. Je kunt ook een taxi helemaal naar de Pont bestellen .

• Refugi de Colomers vanuit Banh de Tredos

Met eigen vervoer rij je de mooie vallei van Banh de Tredos omhoog – vanuit Tredos- ;  je parkeert bij het Hotel Balneario de Banh de Tredos (hoger mag niet) en je wandelt (gele markeringen door woud) naar de Arribada Taxi Colomers op ongeveer 5,8 km en 377 m hoger, en dan verder naar de refugi de Colomers, ongeveer 1u en nog eens 300m klimmen.  Er zijn tal van taxi’s die ook de lijn naar de “Arribada Taxi Colomers” aandoen!

• Vanuit Espot : enkele mogelijkheden:

• Naar Refugi Mallafré: rij door Espot (best een gezellig bergdorpje met heel wat overnachtingsmogelijkheden!) naar de parkeerplaats van het nationaal park, Aparcament de Prat Pierró/Sant Maurici. Van daar kan je de GR11 volgen naar de refugi de Sant Maurici Ernest Mallafré (“Mallafré”). Maar dit is de minst aantrekkelijke Refugi van allemaal, dus beter om nog ongeveer anderhalf uur verder te gaan om aan te komen in de vriendelijkste (naam niet gestolen!) en gloednieuwe Refugi Amitges (op 2366m hoogte). Dit is de optie waar wij voor zouden gaan indien we de lus opnieuw zouden doen; uitleg in conclusies.  Merk op dat er ook 4×4 taxi’s zijn die je helemaal naar Amitges kunnen brengen. Maar je zult er bij aankomst je darmen moeten ontrafelen en de longen weer in de borstkas duwen.

• Naar Refugi JM Blanc: rij naar Prat Pierró en volg de borden naar JM Blanc, 2:30 uur en 9,2 km omhoog over een onverharde weg, maar met prachtige vergezichten;  of laat de auto achter in het dorp en loop de steile GR11.20 op (borden die beginnen in de Carrer de Peguera) die ongeveer een uur voor de refugi aansluit op voornoemde grindweg.

Hieronder geven we de route weer die we hebben gewandeld met slechts hier en daar een paar observaties – voor details is de Cicerone gids uitstekend!  

Noteer dat toen we boekten enkele hutten al volzet waren; JM Blanc en Amitges, de meest populaire, moesten we overslaan.

Voor een lijst met onze statistieken, druk op bovenstaand bestand. We deden de lus in 8 dagen, maar we zouden het comfortabel doen in 7 en in een andere volgorde. We beschrijven in conclusies hoe we het opnieuw zouden doen…

We reden naar Pont de Ressec vanuit Arties (zoek naar een bord “Restanca” vanaf de markt over het brugje naar het zuiden) en liepen vervolgens naar Restanca (1: 15 uur, 598 m omhoog)).  Een indrukwekkende locatie!  Er waren herstellingswerken bezig aan de turbines die van de dam onder de hut lopen.

Je mag pas rond 15h in de slaapruimte.  Het personeel (vooral de “guardian”) is er niet erg vriendelijk;  hij waarschuwde ons ook niet voor de omstandigheden van de route naar Ventosa de dag er na.

DAG 1: Van Refugi RESTANCA (2010m) naar Refugi VENTOSA (2215m) via Coll de Tumeneia (2604m): 6.5 km, 4:03h, 651m klimmen

We besloten om via de Coll de Tumeneia te gaan, nu de eigenlijke route van de CdF.  Maar bij aankomst in Ventosa vertelde de opziener ons dat we deze trail NIET hadden mogen nemen  – en dit hadden we in Restanca moeten verteld worden! Dit omdat er nog steeds behoorlijk wat sneeuw onderweg lag …  Gelukkig nemen we altijd “crampons” in het hooggebergte mee (en we hebben besloten dat we vanaf nu ook wandelstokken gaan dragen waarmee je makkelijker sneeuw- want betere grip –  oversteekt). We vonden het ook al vreemd dat we die dag de enigen op die route waren, hoewel we ‘s ochtends nogal wat trekkers hadden zien vertrekken.

Gelukkig regende het niet! Hoewel eind juni (en een lange hittegolf in het dal tot net ervoor), was het ijskoud bij het op handen en voeten beklimmen van de steile rotsen richting top. Er is markering (gele stippen of cairns) maar het duurt soms wel even om ze te zien. En natuurlijk, wanneer er sneeuwplekken zijn,  lopen die er vaak doorheen…!

We moesten 3 aanzienlijk lange stukken dwarsen, maar doenbaar met de 3mm crampons.  Merk ook op dat in de gids de schaal van het profiel van de route vandaag te groot is om er een realistisch beeld van te krijgen; dit is eigenlijk het geval voor alle etappes!  

De afdaling is – in tegenstelling tot de beklimming – vrij gezwind en loopt door mooie weilanden en meren (estanhs) en langs ditto koeien. Al met al een prachtig parcours maar veel korter dan wat de auteur stipuleert in het boek.

Ventosa ligt er spectaculair en is een van de beste berghutten op de CdF:  vroege toegang tot de kamers, lekker eten, een keuze aan wijn en charmant personeel (allen vrolijke dames!) .

DAG 2: Van VENTOSA naar LLONG (1987m): via Coll de Contraix (2749m): 10.7km, 6:34h, 698m klimmen

Dit is de zwaarste dag op de CdF omdat je  – ook weer dikwijls op handen en voeten  – lange stukken op grote rotsblokken omhoog moet en uiteindelijk naar de top moet klauteren!   Na de top is het harde werk nog niet af, je handen blijven gekweld worden!  Genoeg mensen op de route vandaag, dat wel!

De dag begint gemakkelijk, gezwind en zelfs idyllisch (we weten niet waar de auteur van de gids zijn “ruwe afdaling” vandaan haalt ….?)  en in schril contrast met wat volgt.  Dan volgt een eerste stuk waar enig handwerk nodig zal zijn, richting Estany Gran de Colieto. Je zult er al naar opgekeken hebben en het voor de top hebben aanzien…! Dit bergmeertje brengt je naar 2500m en in volle zicht van de “pas” waar je nog over moet.

Nog meer rotsen, nog meer cairn spotting en hoogstwaarschijnlijk wat besneeuwde plekken op het menu…! Hopelijk is het weer goed zodat je kunt genieten van de uitdaging…  De laatste honderd meter laten je  bijna verticaal omhoog klauteren in een twee stappen omhoog, één stap naar beneden glijdend ritme, Echternach in het hooggebergte…

De miserie is nog niet voorbij na de top: er wacht nog heel wat klauterwerk tot na de Estany de Contraix..  Het kleine weerstationnetje luidt weinig verbetering in, het blijft ruig tot je overwegend weide hebt bereikt, en het er uiteindelijk weer bekoorlijk gaat uit zien…

Na de brug sla je linksaf en een grindweg op naar de Refugi.  Llong is een vrij eenvoudige berghut (één douche waarvoor het restaurant eigenlijk de kleedkamer is…) maar zalig in de zon buiten; en vriendelijke mensen. Je mag naar het slaapgedeelte voor een dutje of om te kleden.

DAG 3: van LLONG naar COLOMINA (2420m): Via Colladeta de Dellui (2577m);  12km, 4:24h, 855m elevation.

Vandaag komt als een verademing na het harde werk van gisteren; ook kan de huid op je vingers opnieuw beginnen groeien!  Al bij al een prachtige wandeling in een interessante omgeving!  En vaak op bijna aangelegde paden in vergelijking met het “pad” naar Llong.

Nog wel een klein beetje klimwerk over rotsen, gewoon om de overgang niet al te drastisch te maken!

Vandaag zou je ook een dag van 1000 meertjes kunnen noemen. Naar het einde toe volg je enkele oude spoorlijnen die werden gebruikt voor de bouw van de dammen, en uiteindelijk volg je GR-borden helemaal tot aan de Refugi , die er weer spectaculair bij ligt met uitzicht op het Spaanse hinterland.

De Refugi is gloednieuw en goed gerund (allemaal vriendelijke jongens deze keer, die graag heavy metal muziek in de keuken pompen).

DAG 4: van COLOMINA naar MALLAFRÉ (1893m), Via Collada de Saburo (2688m) en Coll de Monestero (2716m) (de kleine lus rond JM Blanc weglatend): 12,6km, 5u27, 572m omhoog.

De dag begint boeiend rond 2 dammen, maar ook met 2 kuitenbijters die je eerst naar 2542m brengen en dan nog een tot 2668m (Saburo). We kozen ervoor om JM Blanc over te slaan (achteraf gezien zouden we dat niet meer doen omdat het onze favoriete hut bleek te zijn toen we ze later bezochten, zowel qua locatie als personeel (maar altijd druk hierdoor!)) en links af te draaien bij het Estany de la Llastra om ons naar Coll de Monestero te brengen.

De afdaling van deze Coll doet je bij elke stap diep in het zand zinken – het laatste wat je hier zou verwachten!  Maar nadat je je schoenen hebt geledigd, wordt de wandeling aangenaam en dit helemaal tot Mallafré. Dit is de minst vrolijke van alle hutten op de CdF, zeker wanneer slecht weer je dwingt om binnen te zitten. Het wordt gerund door vriendelijke jongens, maar ze zijn niet erg practisch aangelegd en staan op hun sigarettenpauzes.

DAG 5: van MALLAFRÉ naar SABOREDO (2299m): Via Amitges (2365m) en Port de Ratera (2594m): 11km, 3u43, 804m beklimming.

De GR11 laat je lopen op een aantal aangelegde paden en tussen allerlei bouwsels die blijkbaar voor toeristen een must zijn en dit rond de Estany de Sant Maurici, dan verder langs de Cascades de Ratera, en weer aansluitend op de grindweg (eerder rots-weg) die 4×4 taxi’s volgen naar Refugi Amitges.  Loop er zeker even binnen voor een kop koffie om te proeven wat je mist door er niet te blijven.

Na de refugi blijf je rechts van de Estany del Barbs en gaat het omhoog naar Port de Ratera. Een felle wind stuwde ons omhoog…!

Na de Port negeer de GR11 die rechtdoor gaat naar Colomers, neem rechtsaf en naar beneden door een enig landschap naar Saboredo.

Dit is een mooie hut opnieuw op een bekoorlijke locatie; de slaapzaal boven heeft een uniek uitzicht op de bergen die je die dag bent gepasseerd. Ook de omgeving van de hut is een extra wandelingetje waard. (Het sanitair van de hut doet je ’s nachts wel eerst van de sterrenhemel genieten….)  

DAG 6: van SABOREDO naar COLOMERS (2138M): 6km, 2u47, 314m omhoog.

Ondanks vrij veel regen voelde de route vrij gemakkelijk aan. Je passeert de kruising waar van  rechts het pad van Banh de Tedros komt; verder naar een dam en al snel komt de enorme Refugi de Colomers in zicht.

We mochten er pas om 16.00 uur naar boven, hoewel het ijskoud was..  De refugi is letterlijk een bemande hut in plezante chaos. Wanneer je ‘s avonds naar de slaapzalen gaat, begeleiden exotische en geestverruimende walmen je naar boven…

DAG 7: van COLOMERS naar Pont de RESSEC via Tuc Salana (2484m): 15km, 4u40 544 m omhoog en 1240m omlaag

Een blauwe hemel in de ochtend liet ons de indrukwekkende locatie van de refugi zien.

We besloten om een alternatief pad te nemen naar waar onze auto geparkeerd stond: we volgden de GR11, weken af bij Coth de Ribereta naar Tuc Salana (top) om dan even op onze stappen terug te keren naar de GR11 die aankomt op de parkeerplaats Pont de Ressec. Dit na  een lange afdaling over grindweg vanaf Estanhs de Montcasau.

Het pad richting Tuc Salana biedt een enig uitzicht op de prachtige Tedros-vallei aan je rechterkant!

DAG 8: Van Banh de Tedros (op 1752m): een lus naar Coth de Podo (2569m) en terug: 21km, 5u41, 999m omhoog

We wilden nog wat meer actie: daarvoor reden we van Tedros naar de Banh de Tedros en parkeerden bij het mooi gelegen Hotel Balneario Banh de Tedros. Van daar af wandelden we omhoog (gele borden, volg de onverharde weg niet) eerst naar de taxihalte Colomers en vervolgens naar de GR11 bij Coret de Clòto tot Estanh Solet waar je de GR weer verlaat en rechts neemt naar de top Coth de Podo. (zie foto’s)  Dan via de Refugi Colomers weer naar de auto (daar voor nog eerst een koffietje op het terras van het hotel!)

DAG 9: Van Prat de Pierre (parkeerplaats boven Espot) naar Refugi JM Blanc: 9.14km, 2u18 en 728m omhoog

We hoorden zoveel goede dingen over JM Blanc dat we besloten om er een nachtje te spenderen en te genieten van de schitterende locatie. De weg er naar toe is best gezellig, wel op grindweg maar in bekoorlijke landschappen…! De moeite!

CONCLUSIES

• De CdF is een prachtige lus-trek! Maar waarschijnlijk de meest uitdagende, d.w.z. “technische” wandeling die we ooit gedaan hebben. Maar dit geldt eigenlijk enkel voor de etappes van Restanca naar Ventosa (Tumeneia) en verder naar Llong. “Technisch” betekent dan: heel wat rotsen beklimmen, jezelf soms omhoog duwen/trekken, op handen en voeten… Niet gevaarlijk, je moet er gewoon  de tijd voor nemen.  Het overige van de lus vereist niet meer dan wat je op een normale bergwandeling kunt verwachten.

• De boomgrens ligt er lager dan in de Franse Alpen; en er is weinig fauna te bespeuren, behalve wat gieren, dan….  We hebben bijvoorbeeld ook weinig marmotten gezien  (noch gehoord): zelfs voor hen is het terrein er te onherbergzaam.

• Wees voorbereid: handschoenen, muts, regenjas, stijgijzers (crampons, 3 mm voldoende!) en wandelstokken (voor het oversteken van sneeuwplekken)  maken het gemakkelijker!

• Indien we het nog een keer zouden doen, dan zouden we ons wat “opwarmtijd” gunnen voor de zwaarste etappes en zeker verblijven in de mooist gelegen Ventosa en JM Blanc en de sympathiekste Amitges. Een waarschijnlijk stappenplan ziet er dan zo uit:

• Dag 1: rijden naar Espot (een klein uurtje rijden van Vielha) (of daar verblijven), naar parkeerplaats bij Prat Pierró rijden, wandelen naar Refugi Mallafré en verder naar Refugi Amitges.
• Dag 2: Van Amitges naar Colomers
• Dag 3:  Van Colomers naar Ventosa (afhankelijk van het weer, hetzij via Port de Rius (2475m) en dus vermijden van Refugi Restanca; of via Restanca en vervolgens Coll de Tumeneia (2604m). In Restanca of Colomers moeten de hutopzieners op de hoogte zijn van de omstandigheden op deze Coll; bij slecht weer zeker via Port de Ruis gaan!).
• Dag 4: Van Ventosa naar Llong
• Dag 5: Van Llong naar Colomina
• Dag 6: Van Colomina naar JM Blanc
• Dag 7: Van JM Blanc via Mallafré terug naar Espot

   GENIET ER VAN!!!