Fietsen langs le Canal du Midi

Met de fiets van de Dordogne naar de Middellandse Zee (en terug!)

Van 28 augustus tot en met 19 September 2017

Begin- en eindpunt: St. Cirq in de Dordogne – tussen Le Bugue en Les Eyzies de Tayac – naar Sète (in 9 dagen). En terug, helemaal naar Arcachon en Cap Ferret.  In totaal 1704 km in 23 dagen waarvan 21 op de fiets.

MERK OP: “le Canal du Midi” vormt nu (vanaf 2019) een onderdeel van “le CANAL DES 2 MERS à VéLO” en loopt van ROYAN naar SèTE over 750 km via Bordeaux, “le Canal de Garonne”, Toulouse en “le Canal du Midi”. (zie onderstaande kaart).

Het stuk van Royan naar Bordeaux bespreken we op Van Royan via Blaye naar Bordeaux

VOORAF en CONCLUSIES

• Luc Oteman’s “Fietsen langs het kanaal du Midi en het Canal de Garonne”  is bij uitstek het eerste (en enige)  naslagwerk dat je moet raadplegen. Hierin vind je alle wegbeschrijvingen en een schat aan informatie over hoe het Canal de Midi er is gekomen met een passend eerbetoon aan Paul Riquet en over alles wat het kanaal te bieden heeft!
• Vanuit St. Cirq hebben we zelf een zo-verkeersarm-mogelijke route uitgestippeld over 2 dagen om aansluiting te vinden met de Piste Cyclable de Roger Lapébie in Sauveterre en Guyenne. Die eerste 2 dagen (en de laatste 2) bleken de zwaarste te zijn qua klimwerk maar natuurlijk, zeer mooi!
• Op de terugweg zijn we net voor La Réole doorgereden richting Langon om dan via de piste cyclable Mios-Bazas  door de Landes de Gascogne richting Arcachon te gaan. Dus best even tot en met dag 16 volgen tot we de 2 kanalen in beide richtingen hebben gedaan om onze opmerkingen hierover te lezen.
• We fietsen met Koga Worldtraveller, 40 mm banden; enkel achter bepakking. (Geen tent, wel een “bug bivy” van Outdoor Research , om een rustige siësta te kunnen doen!). Met dagelijkse picknick en 2 flessen water ongeveer 10-12 kg bepakking. Schitterende fietsen, btw!
• We gebruikten GPS maar gelukkig konden we het kanaal volgen om te checken of de GPS juist was of niet.
• De weg naast Le Canal de la Garonne is verhard, maar daarom niet effen! De wortels van de platanen hebben het asfalt behoorlijk omhooggeduwd! Soms verlang je naar de zachte ondergrond van de route langs de Canal du Midi…
• De gemiddelden per dag langs le Canal du Midi, eens je op onverharde ondergrond rijdt (zo’n 50 km ten oosten van Toulouse) gaan sterk omlaag. Wij haalden daar nog een voorzichtige 12 km per uur in plaats van de meer dan 20 ervoor. Strak opgepompte banden en stuurvaardigheid – natuurlijk – zorgden ervoor dat we geen enkele keer bandenpech hebben gehad!
• Wat de Fransen gemeenzaam “la saison” noemen liep ten einde. Hotelletjes kunnen dan wel degelijk gesloten zijn (toeristen hoeven immers geen slaap, zeker niet op zondag noch maandag!)  Ook de Logis de France (LdF) kunnen gesloten zijn! En zelfs alle hotelletjes in eenzelfde stadje kunnen potdicht zijn… Dus toch best even op voorhand telefoneren!
• Zo veel aanduidingen “piste cyclable entre deux mers” er zijn langs le Canal de Garonne, zo weinig vind je er langs le Canal du Midi…
• Als er platanen worden gerooid en een stuk van de weg langs het kanaal is afgesloten kan het wel even zoeken zijn naar een alternatieve weg…. Van vrijdagmiddag tot en met maandagmiddag ben je echter altijd ok. De gemeentediensten gaan vroeg op weekend en komen er laat uit.
• Zoek hotelletjes, kamers of gites met “Acceuil Vélo” sticker: zij bieden een veilig onderkomen en een “eerste hulp” voor de fiets.
• We waren van plan om nu en dan eens een dagje te rusten en een stad te bezoeken, zoals bvb Toulouse. Maar het kanaal vormt zo’n groot contrast met het hectische van de stad dat we dwars door de meeste steden zijn gereden, om zo direct weer de kalmte en de rust van het kanaal op te zoeken.
• Als je eerst even wil testen hoe een fietstocht langs de 2 kanalen je bevalt dan zouden we aanraden van Bordeaux naar Castelnaudary te rijden (indien minder tijd: vertrekken van Agen): dit stuk is grotendeels verhard, beide steden zijn met de trein bereikbaar en vóór Castelnaudary (als je van west naar oost rijdt) heb je toch ook een stukje onverhard als voorsmaakje voor de hele Canal du Midi.
• Het is leuk om zien dat door e-bikes, en de verhoging van de kwaliteit ervan, vele ouderen de vreugde van het fietsen hebben teruggevonden!
• We hebben op de terugweg continu tegen wind gereden; westenwind lijkt te overheersen.
• De beide kanalen zijn gesloten voor de pleziervaart van eind October tot en met 31 maart, dus waarschijnlijk ook alle slaapmogelijkheden.
• voor fietsenverhuur of fietsreizen check out http://www.relaxbiketours.com of http://www.canaldumidi.bike in Béziers.

ONZE ROUTE

DAG 1: Van St Cirq naar Monbazillac : 65 km,  670 meter geklommen.

Uit Le Raysse vertrokken (een zalig vakantieverblijf in St Cirq, zie Facebook pagina Le Raysse) naar Monbazillac (*voor een gedetailleerde route zie onder).

Onderweg gestopt voor een koffie in Cours de Pile, in het café “Chez Darling” (beneden de kerk) . “Mais vous êtes fous!”, begroette Darling ons. Dat had zeker geholpen om in 37 graden C tot bij haar te fietsen!

Limeuil is een van “les plus beaux villages de la France”.  Trémolat is een sfeervol dorpje met mooi kerkje en 2 gezellige restaurantjes. Les Cingles de Trémolat bieden een schitterend uitzicht op de Dordogne en een fantastische plaats om te picknicken. Mauzac heeft een pittoresk haventje. Lalinde is goed om door te rijden. In Cours de Pile kan je een rustige siësta doen in de schaduw van de kerk op kort gemaaid gras.   Vanaf St Nexans geniet je van de glooiende wijngaarden van Monbazillac.

In Monbazillac geslapen in Gite “En rouge et Noire”  80 € ontbijt inbegrepen: gezellig en perfect! Een aanrader!  Gegeten in “La Grappe d’Or” (3 km met de fiets), leuke en lekkere menu’s van 27 € met specialité de la Maison: cassoulet de canard . Noteer: La Grappe d’Or heeft ook kamers! En is als restaurant een aanrader!

DAG 2 : van Monbazillac naar Sauveterre de Guyenne : 67km, 425 m geklommen.

(* idem: reisroute in detail zie onder)

De D14 is een mooie weg door de wijngaarden van Bergerac, maar…  Op deze weg begrijp je vlug waarom de grootste boosdoeners in het Franse verkeer de bestelwagens van koerier bedrijven of gemeentediensten en die van zelfstandige vakmannen zijn! De eersten willen altijd zo vroeg mogelijk naar huis en de laatsten zijn altijd al te laat voor de afspraak waar ze naartoe aan het racen zijn…!

Vanaf Pont de la Beauze wordt het echt mooi!  Even rondfietsen in Gensac om dan te genieten van de prachtige landschappen tussen Gensac en Sauveterre.

In Sauveterre zijn we ’s avonds om 21.30 even een rondje gaan doen. … Alles was er al gesloten. Deprimerend. Daarom verbleef de Belgische regering in ballingschap er maar even…

Maar zoals Luc Oteman ook vermeldt: een verblijf in het Hotel de Guyenne, net buiten de stadsmuren, is een belevenis! Het restaurant biedt een menu aan voor 12.90 € all-in: een buffet voorgerechten, keuze van 4 hoofdgerechten (neem ook de “frites maison”,  beter dan gelijk waar in België!), een plank kaas vrije bediening en een buffet desserts (2 naar keuze) met een kwartliter wijn.  En nette kamers voor 40 €! Oordopjes helpen wel bij het slapen aangezien het hotel op een druk kruispunt ligt. Het hotel is eigenlijk een aanrader! (bij gebrek aan iets anders ook!)

DAG 3: van Sauveterre de Guyenne naar Serignac sur Garonne : 87 km , 361 m geklommen.

We hebben de D670, dan D230 en dan D129 via St Martin de Lerm genomen naar La Réole.  Met wat zoekwerk zou je de drukke D670 kunnen vermijden maar is gelukkig maar een kort eindje!

De D129 loopt door prachtige en glooiende wijngaarden!

Na La Réole begint le Canal des deux Mers, zo genoemd vóór je Le Canal de Midi bereikt.

De weg is verhard maar je houdt er beter continu één oog op: de wortels van de bomen kunnen je stuur en je voorwiel alle richtingen doen uitspringen! Kobi merkte op dat  vrouwen beter een goeie sportbeha kunnen dragen langs het kanaal of “dat er anders wel eens een borst kan uitfloepen …!”

Noteer dat “Christus op het kruis” van Rembrandt (van 1631) in le Mas d’Agenais tijdelijk verhuisd is naar Bordeaux in de kathedraal van Saint André totdat de glasvitrine in le Mas is hersteld. Dit om het doek betere bewaring te geven.   Maar het loont nog altijd de moeite om even af te slaan naar het dorpje, al was het maar voor het kuitenbijtertje er naartoe!

Aan de “écluse de la Gaule” ons oog laten vallen op een gezellig restaurantje aan de overkant: “la Chope et le Pichet” (op de terugweg zijn we er binnen gestapt; wordt gerund door een vriendelijk Belgisch koppel; en we hebben er lekker typisch Belgisch gegeten)

In Serignac in “Le Prince Noir” geslapen voor 78 € per kamer. Logis de France. Correct maar kwaliteit van het diner beneden verwachting voor een Logis de France.

DAG 4 : Van Serignac naar Moissac: 65 km

De vele Kiwi – gaarden voor en na Agen waren nieuw voor ons. En het Pont Canal van Agen is indrukwekkend!

“La poule en Vélo” in St Jean de Turac is een gezellig restaurantje met alternatieve eigenares en dito schotels als “l’assiette végétatout”.

Moissac: zeker de abdij bezoeken en kuieren op de markt!  Geslapen in “le Pont Napoleon “, hotelletje met Belgische gastvrouw. Goeie kamers met fijn restaurant! “Tartare de Saumon a la Combava” uitzonderlijk lekker! Een aanrader!

DAG 5 : Moissac naar Villefranche de Lauragais: 111 km .

Net buiten Moissac 2 reetjes gezien die het kanaal zwemmend overstaken.(zie foto)

Ook het Pont Canal na Moissac is indrukwekkend!

Het landschap voor Toulouse (ten Westen dus) doet denken aan de vergane glorie van vele industriële steden. Dit in fel contrast met het landschap en de omgeving van het kanaal na Toulouse. Hier rijd je door de campussen van universiteiten en residentiële wijken van de luchtvaartindustrie die Charles De Gaulle er heeft opgestart. De kwaliteit van het fietspad weerspiegelt de nieuwgevonden bron van rijkdom voor de Stad Toulouse en zijn omgeving.  Qua wegdek zijn het de beste 50 km (tot en met Avignonet Lauragais) van heel de route! Als je de A61 autoweg zou kunnen wegcijferen, ook wel één van de meest idyllische stukken!

Stop zeker in L’Ecluse de Castanet en in L’Estanquet (Gardouch) voor een koffie of lekker etentje!

We hadden al vlug door dat Cassoulet de Canard de specialiteit van héél Zuid Frankrijk is. Er is zelfs een Académie de Cassoulet! Dààrom dachten we eerst dat er geen eenden te zien waren op en langs het kanaal… Maar dit verandert na Agen eens het Canal door de Tarn en het Canal de Golftech een groter debiet heeft gekregen en het water er verrassend veel frisser en properder uitziet.  Van dan af zie je massa’s eenden die er niet van opkijken als je hen fietsend passeert.

Wij zijn dus niet gestopt in Toulouse. We passeerden het “quartier de la gare” en beslisten zo snel mogelijk de stad uit te rijden!  Chambres d’hotes La Moustière in Gardouch was volzet dus daarom doorgereden naar Villefranche. Geslapen in le Relais du Lauragais (LdF) voor 80 € ontbijt inbegrepen; specialiteit: Cassoulet Royale, na al die kilometers vlot naar binnen gewerkt! Het hotel ligt wel een 3 km van het kanaal. Maar Hotel en restaurant zijn wel een aanrader!

DAG 6 : Van Villefranche de Lauragais naar Carcassonne: 71.4 km

10 km voor Castelnaudary wordt het onverhard rijden, maar nog op redelijke gravel. Pas naar Carcassonne wordt het echt hobbelig… maar wel heel mooi!

Een dagje in Carcassonne verbleven. Het loont de moeite om la Cité te bezoeken met een “visite guidée” – te boeken aan la Porte Narbonnaise.  ’s Morgens, vooraleer de horden toeristen aankomen en ’s avonds heeft la Cité best veel charme! La Ville daarentegen valt tegen…. Eerder deprimerend zelfs.

Geslapen in Hotel Astoria voor 80 € zonder ontbijt. Zeer basic, maar met goeie fietsgarage!

DAG 7: Van Carcassonne tot le Somail (St. Nazaire): 62.5 km

Is zeker het mooiste stuk van de route met een subliem eindpunt! Het landschap, vooral door de paraplu pijnbomen wordt mediterraans. En het wordt ook heel wat warmer Hierdoor denken vele passagiers op de huurboten een nieuwe mode te moeten lanceren door gewoon halfnaakt op het bovendek de vele laagjes (“boarmkes”) rond de heupen te etaleren of door de inkijk tussen de borsten ergens rond de navel te laten beginnen.

Het huurboten verkeer wordt vanaf Castelnaudary veel drukker! Leuk om zien dat vele sluiswachters ook iets proberen bij te verdienen door het meest essentiële voor het bootverkeer aan te bieden: gekoelde witte wijn en kapiteinsmutsen.  En handschoenen. Die laatste zijn nodig om de poezelige handjes van de matrozen van dienst (meestal de echtgenotes…) te beschermen tegen de ruige touwen waarmee de boten in de sluizen vastgemaakt moeten worden.

Het loont de moeite om tijdens het picknicken de tafereeltjes in de sluizen gade te slaan! Vooral als er meerdere boten in kunnen en het voor en achter de sluis druk is.  En nog meer als er een privéboot tussen ligt die liever niet heeft dat die huurboten er maar op los hotsen en botsen.

Geslapen in La Maison des Escaliers. Een schitterend huis dat helaas niet langer dienst zal doen als Chambres d’Hotes! Er is één alternatief en nu enige aanrader: Le Neptune, ook bij Belgen. Vroeg boeken want le Somail is populair!! Anders slapen op de boot bij Mariance (3 kamers), even buiten le Somail. Gezellig!

Diner in le Comptoir Nature: lekker!   Alles op de kaart komt van kleinere producenten in de buurt. De lokale olijven variëteit “de Luc” (Luque) zijn heerlijk! En kies zeker voor roomijs met ooienmelk als dessert!

DAG 8 : le Somail naar Vias: 62.5 km

De weg wordt er niet beter op, maar het landschap des te meer!  Met enkele extra attracties als de tunnel de Malpas. Boven op de brug, even naar rechts is een office de Tourisme. Niet aangeduid! Maar is een zeer luxueus gebeuren met aircon, streekspecialiteiten, water, een maquette van de Tunnel, etc.…….. We zijn er 2 keer langs geweest om water bij te vullen. Er was geen kat behalve de 2 ongeïnteresseerde dames van het kantoor.

Ook de Ecluses de Fonserannes verdienen een stop!

Geslapen in Hotel Mucrina in Vias voor 81 € . (laat Vias maar links liggen…!)

DAG 9 :  Vias naar Sète: 48.5 km

In Agde was het even zoeken naar de juiste weg.  Na de stad binnengereden te zijn, ga Noord en blijf de Hérault volgen door eerst een onverharde parking op en door te rijden en dan door dichte bebossing voor enkele km! Aan écluse de Prades en La Guinguette naar rechts!.

Noteer dat het laatste stukje naar de Pointe de Onglous en dus het officiële einde van le Canal du Midi,  ondertussen privé-eigendom is geworden (vakantie kolonie voor de jeugd) en je er enkel mag doorwandelen.

Het stuk door le Bagnas en vooral de laatste 12 km vóór Sète is prachtig rijden langs de duinen en de zee (jammer genoeg staat het aan de linkerkant vol met vakantiehuisjes! Wat een drukte moet het hier zijn in de zomer!)

Zorg ervoor dat je rond lunchtijd aankomt in Sète: je kan er heerlijk genieten én eten op het terras aan zee van restaurant Le Cube, net voor het einde van het fietspad vóór het binnenrijden van Sète, een restaurantje gerund door enkele parmantige dames!

Sète heeft karakter, vooral de oude haven die aanvoelt als gezellige chaos! Het stadbestuur zou het moeten aandurven die verkeersvrij te maken. Geniet van de “fruits de mer” en de enkele mooie stranden.

Geslapen in Hotel de la Plage eventjes voor het Centrum en langs de zee (wel een weg tussen hotel en de zee, maar was overal het geval!). Gegeten in het restaurant ernaast, van La Conga. Gezellig Frans! Beiden zijn aan te raden!

Het was ondertussen 7 September en de massa’s waren gelukkig weer thuis!

Dag 10 : TERUGWEG : Van  Sète naar Le Somail : 97 km

Bij nader inzien hadden we nog een dagje de noordelijke dorpjes van l’Etang de Thau (Bouzigues, Mèze en Marseillan) moeten exploreren maar de roep van de terugrit langs de zee was te sterk! Die bezoeken we wel eens als we de Via Rhona doen.

Teruggereden naar Le Somail, alhoewel gezocht naar slaapplaats in Capestang (karaktervol marktje!) en Ouveillan (LdF gesloten!).  Het vooruitzicht op nog een nacht in Le Somail haalde het, maar alles volzet (een vide grenier de dag erna in het dorp) ! Bij Mariance geslapen op de boot voor 65 € ontbijt inbegrepen. Gezellig. Gegeten in le Comptoir Nature, voor de verandering.

We hebben op onze tocht ontelbare “vide grenier” gezien. Elk dorp had er wel eentje gepland tijdens de zomermaanden! Ongelofelijk wat en hoeveel die Fransen allemaal opslaan in hun schuren en kelders! Volgens ons moet er zoiets zijn als een centrale “Depot National” dat ieder jaar in het begin van de lente wordt uitgevoerd naar de dorpen om een vide grenier te kunnen organiseren en aan het eind van de zomer,  wat  onverkocht blijft en nieuw oud spul,  weer wordt terug gevoerd…!

Dag 11: naar Narbonne gefietst en er even voorbij…  en weer terug : 68 km  

Via Canal de Jonction en Canal de la Robine.

Mooi pad! En de oversteek van de Aude over de spoorwegbrug van G. Eiffel is uniek! (wel even zoeken hoe er op te komen!)

Narbonne is een zeer mooie stad! In tegenstelling tot de meeste steden langs de kanalen, welstellend en bruisend! Met als hoogtepunt natuurlijk le Canal de la Robine die dwars door te stad loopt en de oevers ervan die het commerciële hart van de stad vormen.

We zijn nog verder gereden richting Port-la- Nouvelle (pad ligt er zeer slecht bij, en het regende) maar eventjes voorbij Ecluse de Mandirac (café gesloten…) rechtsomkeer gemaakt. We denken dat het toch de moeite loont om er later eens naar toe te fietsen!

Geslapen in la Maison des Escaliers en gegeten in le Comptoir Natur, natuurlijk!

Dag 12 : van Le Somail naar Carcassonne  : 64 km

Een felle tegenwind en na de regen, nogal gladde paden!

Het vermijden van boomwortels en andere oneffenheden vergen concentratie maar verhogen je stuurvaardigheid en dus het genot van het fietsen! En geven je een voldaan gevoel als je niet tegen de grond bent gegaan of een stuurvork hebt gebroken…!

Even afgereden in Ventenac en in Homps.

Geslapen in Les Trois Couronnes aan de Aude. 118 € met ontbijt (“laag seizoen” tarief)

Dag 13 : Carcassonne  naar Port Lauragais : 83 km

Deze keer wat meer rondgereden en onze weg beter gevonden bij le Seuil de Narouze. Een volgende keer doen we zeker “les Rigoles”!

Van “miserie” want niets anders gevonden dat open was, geslapen in Fastotel in Port Lauragais (vroeger “la Couchée); is zo’n Ibis-achtig ongezellig betonnen ding, maar wel geriefelijk.

Dag 14: Port Lauragais naar Montauban : 108 km

Weer genoten van de goeie weg en het landschap tot in Toulouse! Maar weer direct door de stad gereden alhoewel het stationskwartier ons dan een betere indruk liet dan op de heenweg…!

In  Montech afgeslagen naar Montauban.  De weg ernaar is nu volledig verhard en van goeie kwaliteit. En mooi!

Net voor Montauban , bij l’Ecluse de Bordebasse, kanaal oversteken en klein tunneltje zoeken naar rechts onder de spoorweg (staat inderdaad weer niet aangegeven……). Niet fietsen in tunneltje want het plafond wordt nog lager dan aan de ingang…!

Boek vooraf Hotel du Commerce of Hotel Mercure op Place Roosevelt! Er is weinig anders in Montauban behalve Hotel Villenouvelle (Ibis Budget).  Het Ingrès Museum was gesloten.  Montauban heeft wel een mooie markt met allemaal rooie bakstenen gebouwen.  Maar is als stad niet direct een ommetje waard.

Dag 15: Montauban naar Bon Encontre (net voor Agen) : 82 km

Niet slecht om lunch te laten samenvallen met aankomst in Montech bij Bistro Constant.

De weg na Montech is verhard maar wel van het gevaarlijke verharde soort! Je wenst nu en dan weer het onverharde van de Canal du Midi…

Net voor Agen in Bon Encontre geslapen, LdF in la Table d’Antan.  Gezellig bejaard koppeltje runt het hotelletje.  Maar “Bon Encontre” is wel een eufemisme om het dorp te beschrijven….

Dag 16 : Bon Encontre naar Castets En Dorthe (Mazerac) : 96 km

Vóór La Réole, bij de Pont de Tartifume naar links, richting Fontet, Canal de la Garonne blijven volgen (Even Meilhan sur Garonne voor Tartifume exploreren, eerst!).   In Castets mondt het kanaal uit in de Garonne, net voor een andere brug ontworpen door G. Eiffel.

Geslapen in Mazerac (gehucht behoort tot Castets met pittige klim naar Mazerac) in gites “l’Espritcanal” voor 80 €, ontbijt inbegrepen, een oude schuur die prachtig retro is ingericht door een jong koppel. Zeker even het kerkje van Mazerac gaan bekijken: dateert van de 12^e Eeuw en meer Romaans kan niet! “Où dieu a planté sa tente”.

Gegeten in “Ecluse 52” , lekker want enige restaurant open in de buurt (éen van de 2 ondanks die andere, pizza op een boot “ouvert 7/7” maar gesloten) Wel vrij duur..!

Dag 17 : Castets en Dorthe naar Salles : 85 km

Eerst door Langon (er was markt in oude centrum, best gezellig), buiten Langon de D125E3 zoeken naar Roaillan (niet evident! ): zoals beschreven in “le Canal du Midi” zoeken naar  autoweg “ péage de Langon” en net ervoor naar het Zuiden, Avenue Leo Lagrange = D125E3 . Wanneer je de LIDL ziet ben je juist!

De weg naar Roaillan klimt nu en dan stevig. Op die weg kan je ook even een ommetje maken naar Chateau d’Yquem om eens wat anders in je drinkfles te doen dan wat Orangina voor wat extra energie of om de smaak van het chloor in het leidingwater te verdoezelen…!

In Roaillan was het ook even zoeken om de Bazas – Mios  Piste Cyclable of Voie Verte (of wordt op een bepaald moment de D806! ) te vinden. Zoek of vraag naar “La Gare”, inderdaad waar de piste begint.

De weg loop over een oude spoorweg die in onbruik raakte maar nu schitterend door de Landes de Gascogne loopt over meer dan 100 km, door de (soms ontgonnen maar goed beheerde) bossen.  Zorg dat je genoeg water meehebt bij warm weer! Niet evident om iets te vinden zelfs als je afslaat van de route!

In Salles hebben we de weg even verlaten en geslapen in “Domaine de Pont de l’Eyre” (LdF) gerund door een Nederlands koppel.  Mooie kamers maar bediening en beheer eerder slordig en gemakzuchtig (“too laid back”  zoals het beter klinkt in het Engels!) .

Dag 18: Salles naar Arcachon: 48 km

De D806 blijven volgen tot Biganos (na Mios), aan de papierfabriek Smurfit Kappa stoppen de aanwijzingen ineens…;  dan wordt het wat moeilijk om de weg naar Arcachon te vinden! Onder station/spoorweg rijden en westwaarts is juiste richting … (Volg niet “sentier cotier” of “itinéraire cotier” ). Was extra moeilijk omdat l’office de Tourisme op Zaterdagmorgen gesloten was; die hebben wel een goeie kaart met de fietspaden rond Archacon-Cap Ferret, zo bleek later…) Zoek naar Le Teich-La Teste  = D804  maar staat niet op de Michelin- kaart aangegeven! In La Teste, ga noordwaarts voor Arcachon, rechtdoor voor Pyla Sur Mer…  Het regende pijpestelen, dus het was “le bordel” .

We verbleven in het NE van Arcachon, Hotel le Nautic (Boulevard de la Plage 20, op 100 m van het strand. 118 € ontbijt inbegrepen (stadszicht ; zeezicht is 158 €). Ok, Ibis-like.  Bij een volgende keer proberen we zeker iets in Pyla Sur Mer, maar zou heel wat prijziger kunnen zijn…

Het is gewoonweg schitterend om de hele zeedijk van Arcachon af te fietsen (of te wandelen) tot en met Dune de Pilat ; dit kan je doen op een vrij veilige fiets/wandel weg ! Arcachon is een charmante stad met heel veel smaak onderhouden en heringericht waarbij de zee de hoofdrol krijgt toebedeeld.

Wat een verschil met de Belgische kust! Geen hoogbouw, geen lunaparken, geen fastfoodtenten in schreeuwerige kleuren, geen strandkabines, …….

Gegeten in Chez Pierre als een belevenis! (Vergelijkbaar met Chez Leon in Parijs). De oesters zijn hier beter dan die van Bouzigues aan de Middellandse zee!

Dag 19: Arcachon via Cap Ferret terug naar Langon: 125 km

De Ferry genomen naar Cap Ferret. Je moet zeker naar la Pointe, “de Kaap” gaan!  Het hele schiereiland van Cap Ferret verdient trouwens een grondige verkenning over meerdere dagen!.  Dan richting Lacanau genomen.  Is prachtig fietsen in bebost duingebied! Aan kruispunt “Dune de l’amour” naar rechts richting Arès/Lège gegaan.

Dan Biganos (D802) volgen. Daar stoppen de aanwijzingen ineens weer… zoals wel op meerdere plaatsen gebeurt! “Gelukkig” kan je de schoorstenen van Smurfit Kappa zien. In Roaillan bij einde van D 806 zoeken naar D123 die verandert in D125E3 naar Langon.

We hadden deze keer de wind van achter en draaiden gezwind kilometers.

Merk op dat we onderweg eventjes gestopt zijn in Hostens, Villandraut en Roaillan op zoek naar slaapplaatsen. Maar geen van deze drie zijn veel soeps!

Geslapen in Langon Hotel Aliénor (LdF) voor 80 €, ontbijt inbegrepen. Hotel heeft geen restaurant! Maar over de brug van de autoweg, zijn er enkele, eerder van het express type…

Dag 20: Langon naar Monbazillac : 112 km

Eerst nog langs een mooi stuk van le canal de Garonne tot in La Réole, dan richting Sauveterre en Monbazillac (Zie Dag 2).

Wat er ook opvalt over de hele route is dat je op de mooiste en meest serene plekjes een kerkhof tegenkomt.  Jammer dat de meeste mensen pas dan een schitterend uitzicht krijgen!  Maar, in de grond blijken we dan toch allemaal gelijk te zijn!

In Monbazillac weer in “En rouge et Noire “geslapen, zo geheten omdat dat de lievelingskleuren zijn van de gastvrouw.

Dag 21: Monbazillac naar St Cirq: 65 km

Zie Dag 1.  Vanaf Mauzac weer de stevige maar schitterende klim naar les Cingles de Trémolat genomen. Lekkere Lunch in le Bistro de la Place op marktplein van Trémolat.

Er is een mooi alternatief om naar Limeuil te rijden vanaf Trémolat : D31 nemen naar le Port de Trémolat ,richting Lalinde . De Dordogne over richting Calès. Neem de D29E2 (vóór Calès): een prachtig stukje weg door de weiden langs bos. Op de D29 even links nemen (500 meter)  tot aan de D2, links omhoogklimmen. Door Alles sur Dordogne, de Dordogne over, dan de Vézère over en rechts richting Le Bugue.

In Le Bugue, D703 nemen door het stadje en dan richting  Aquarium du Périgord Noir en la Campagne/ Coux. Net voor de spoorweg naar links richting St Cirq/Les Eyzies…… om dan weer zalig in Le Raysse verwend te worden!

*Dag 1: St Cirq naar Le Bugue –  Limeuil (D31) – Tremolat (D31)   – Cingles de Tremolat (D31) – Mauzac (Via D703)– Lalinde (Via D37 )  – Port de Couze (Dordogne oversteken)  – Varennes (Via D37E1)  – St Agne (D37)  – Peroquet (rechtdoor via Route du Chateau de Pile)  – Cours de Pile,   door het dorp rijden (= zuidwaarts en omhoog) en vermijd de luchthaven  van Bergerac door richting Bazet te gaan  – St Nexans (via D19)  – Labadie (richting Bouniagues, steek de N 21 over )  –Monbazillac

*Dag 2: Monbazillac – St Philippe de Pineulh (via D14, laatste stuk D18 ) –  door Pineulh via D18 en St Foy la Grande, op de markt naar links (Westen)  – zoek de D672 naar  Pont de la Beauze  – Eynesse (via D130E7, langs de Dordogne!  ) – Pessac sur Dordogne (via D130 ) – Gensac (via D16)  – richting Pujols (D18)  maar na ongeveer 1 km neem D15E1 dan D128E6 , dan D126E1 naar  Soussac –  Cazaugitat (via D21) – Caumont (D21) – Gautier (D21 richting Castelmoron d’Albret )  – Melon (D230 naar Westen)  – in Melon neem D139 en dan D672  naar Sauveterre.