Wandelen in CORSICA

Van 19 Mei tot 20 juni 2023

VOORAF

Om te wandelen heeft Corsica gelukkig nog veel meer te bieden dan de iconische GR20 route. Daarom dat CICERONE er ook een  gids aan wijdt: “short walks in Corsica” samengewandeld door Gillian Price. De volgende routes worden er in voorgesteld:

1. Le Sentier des Douaniers : Cap Corse – 2 etappes, 25km en 800m klimmen
2. Mare e Monti Nord : Calenzana naar Cargèse – 10 dagen of 122 km en 6565m klimmen
3. Mare a Mare Nord : Cargèse naar Moriani Plage – 11 dagen of 148km en 6540m omhoog
4. Mare a Mare sud : Porto Vecchio naar Burgu: 5 etappes of 76 km en 3420m klimmen
5. Mare e Monti Sud : Burgu naar Porticcio : 5 etappes of 5 dagen, 67 km en 2800m klimmen

• Deze tochten, zeker vanaf de tweede,  staan als “niet te onderschatten” beschreven: heel dikwijls door ruig terrein met stevige hoogteverschillen, zeker wanneer valleien met snelstromende riviertjes op de bodem ervan moeten worden overgestoken of wanneer de oer-bossen van het zuiden worden doorkruist.   

• Ons oorspronkelijke plan was: de MARE a MARE Sud als opwarmer, daarna de MARE e MONTI NORD om na 8 dagen in EVISA af te slaan naar CASTEL VIERGO en vanaf VIZZAVONA de 2^e helft van de GR20 te lopen. Maar in Vizzavona hebben we uiteindelijk beslist om het tweede deel van de GR20 niet te doen omdat het weer en de voorspellingen voor de dagen er op te slecht waren en we voor het merendeel van de accommodaties tenten waren toegewezen gekregen (zie verder).

• Het klimaat van Corsica laat toe dat deze kortere (en ook lager gelegen) tochten eigenlijk  “heel het jaar” door kunnen gelopen worden maar in realiteit is de meeste accommodatie enkel open van 1 April tot eind October; op de meeste plaatsen is er ook geen overvloed van en dikwijls beperkt tot een gite d’etappe met gemeenschappelijke slaapplaatsen.  Dus er vroeg bij zijn is het beste en telefoneren wanneer je niet vlug genoeg een antwoord krijgt op mail, het veiligste! (zie bijgevoegd lijst met door ons aangeschreven verblijven)

• Op de GR20 waarvoor accommodatie uitsluitend open is van ongeveer 1 juni tot eind September wordt het nog spannender! Reservaties worden voor open aangekondigd op de website van de GR20 GR20 : randonnée en Corse | Conseils pour le réussir (le-gr20.fr) ; MAAR hoewel je vroeg boekt (wij boekten al eind Maart) vind je dikwijls dat bedden in de refuges gecontroleerd door de Parc Naturel Régional Corse (PNRC) al niet meer beschikbaar zijn en je enkel nog een tent kunt krijgen… We verdenken CORSICA AVENTURE er van, bij de start van het wandelseizoen hutten “en bloc” te reserveren voor groepen of individuele klanten die bij hen aankloppen; die GR20 willen we ooit nog wel eens lopen (of zeker een deel er van)  en daarom zullen we via Corsica Aventure moeten gaan om ons een bed te garanderen… (een variante op “if you can’t beat them, (you have to ) pay them”…..)

• We hadden onze reis zo georganiseeerd dat we een minimum aan verplaatsing nodig hadden en de meeste afstanden met openbaar transport zouden kunnen organiseren:

• Aankomen in Porto-Vecchio (via Figari (vlucht uit Marseille) of Ferry direct naar Porto-Vecchio) en vandaar de MARE a MARE SUD starten
• Aankomen in Burgu en vandaar naar Propriano (gelift)
• Bus naar Ajaccio
• Trein (een aanrader!) van Ajaccio naar Calvi
• Bus of taxi naar Calenzana, starten van MARE e MONTI, in Evisa naar Castel Viergo (eventjes de Mare a Mare Nord op)
• Van Castel Viergo bus naar Corte en dan trein naar Vizzavona
• 7. GR20 van Vizzavona naar Conca
• Bus naar Porto-Vecchio
• Enkele dagen aan het strand van Santa Giulia
• 2 dagen Bonifacio
• Terugreis vanuit Figari

• Maar zoals hoger vermeld hebben we in Vizzavona onze plannen veranderd en de zon opgezocht:  Punt 7 hierboven werd:
  • Van Vizzavona trein naar Bastia
  • Naar Saint Florent (bus van Bastia)
  • Bavella (bus terug naar Bastia, bus naar Porto Vecchio, taxi naar Bavella)
• Behalve over onze wandelingen gaan we in conclusies ook wat schrijven over enkele andere plaatsen die het bezoeken waard zijn.

• Klik op onderstaande om onze data van de wandelingen te bekijken

DE ROUTE

MARE a MARE SUD (MMS)

Dag 1: van PORTO-VECCHIO (ALZU Di GALLINA (140m hoogte)) naar CARTALAVONU (op 1020m): 8,61 km op 2h14, 925m klimmen

Porto-Vecchiu is zeker de moeite om er een nachtje te verblijven: het oude gedeelte van de stad boven is een en al gezelligheid met le Glacier de la Place op de Place de la Republique als“ la terrasse de Dieu”.

Het regende de hele avond, nacht en ochtend, met de voorspelling dat de hemel zou opklaren rond 11:00h in de voormiddag. Dus, hadden we een taxi besteld rond die tijd en gestart van Alzu Di Gallina (na ongeveer 9 km op de route). De beschrijving in de gids van de route tot daar leek ons ook niet van die aard dat we veel zouden missen want uitsluitend op verharde weg…

Vanaf de afslag naar het onverharde pad wordt het mooi met nu en dan een fraai uitzicht op de baai van Porto-Vecchiu. Na heel wat geklim ruimt de welriekende maquis de plaats voor “maritieme” en majestueuze pijnbomen, de pinus pinaster.

Het pad kruist meerdere malen de weg tot je in Ospedale aankomt aan het zeer uitnodigende terras van restaurant U Fontanonu. Wat verder gaat de route omhoog en vanop de weg heb je -bij mooi weer- opnieuw een schitterend uitzicht op de baai en kan je ook Sardinië zien.

De weg leidt je verder omhoog om dan een riviertje over te steken voor een laatste stukje naar Cartalavonu. Door de regen was het riviertje echter meer dan kabbelend geworden en te sterk stromend om door te waden; dus hebben we dan maar de asfalt weg (maakt een bocht weg van en dan weer terug naar Cartalavonu)  door het bos gevolgd (en zo een 2 km om gelopen).

De auteur van de gids beschrijft de refuge als “welcoming and family run” ; de foto ervan doet dit ook vermoeden maar het bleek het minst aangename verblijf te worden op de MMS…. De bediening is sterk afhankelijk van wie van de “familie” op welk uur voor wat verantwoordelijk is.  We waren er op een zondag, waar waarschijnlijk de meeste een dag vrij namen: de groentesoep was te waterig om zo genoemd te worden, gelukkig was de strooikaas royaal aanwezig op de lasagna, de “vroeg” dienst startte in het midden van de nacht om met een onnodig lawaai de tafels te dekken in de eetruimte direct naast de gites, de vrouw die over het ontbijt waakte blafte harder dan alle Corsicaanse honden die we onderweg tegenkwamen en de  bedden in de gites kreunden en piepten bij elke beweging….

Half pension komt er voor een “luttele” 48€ pp, dienst navenant zou je denken… De volgende dagen hebben we echter niet meer betaald maar dan wel voor lekker eten en correcte service..!!

Dag 2 : CARTALAVONU (op 1020m hoogte) naar LEVIE (612m hoogte) : 13.4 km, 4:17h moving time,  531m omhoog

De dag start klimmend door een bos van giganten, sequoia’s leken het wel! Je bereikt al vlug het hoogste punt van de dag, Foce Alta op 1171m, waarna het daalt tot in Carbini. Onderweg kan je bij helder weer de imposante Aiguilles de Bavella zien.   

Carbini  biedt een welgekomen picnicplaatsje op bankjes aan de kerk.  Daarna kondigt een flink stromende Fiumicicoli, een  riviertje (op 220m hoogte) een scherpe afdaling en ditto klim na het voetbrugje aan.  Net voor Livia heb je nog een kabbelend beekje dat nu wel uitnodigt om er eventjes in af te koelen; altijd goed om sandalen hiervoor buiten je rugzak te hebben hangen !

Livia is een niet onaardig dorpje met nogal wat voorzieningen, ook een bakkerij en kleine Spar, een apotheek met “cabinet” medical” ernaast en een Bar/Tabac met goeie koffie en croissants.

De Gite d’étape van Livia is zowat de moeder van alle gites en alles wat de refuge van Cartalavonu niet is:  goed georganiseerd, netjes, degelijke bedden, zakelijk maar correct, lekker eten en voor dezelfde prijs. Let wel: deuren gaan pas open om 16.30h!

Dag 3: LIVIA (612m) naar SERRA-DI-SCOPAMENE (850m) :  19.41km, 5:26h, 926m omhoog, 669 dalen, hoogste punt, JALLICU  op 1085m

Een prachtige dag, ook wandeltechnisch; daarmee bedoelen we: meestal in bos en gezwind lopende wandelpaden. Zeker tot in Jallicu.

De route brengt je algauw in een “Lord of the Rings” sfeer (denken we want nooit gekeken, maar ook zo beschreven in Nieuw Zeeland op de Heaphy Trek…): betoverend bos met in mos omsluierde bomen langs de Neolitische site van Cucuruzzu-Capula. Na het riviertje (570m) volgt een gestage klim naar Quenza (op 820m).

Dit is een stadje met ideale picnic bankjes aan het kerkje, een supermarktje, een restaurantje, en café met heel veel couleur locale! 

Het vertrek vanuit Questa kan wat verwarrend zijn door een verkeerd geplaatst bord (niet Sorbollano nemen, wel zelfde markering!) : je moet wel degelijk de weg over bij de kerk en het onverharde pad NW nemen. Wat volgt is een stevige klim maar door bos,  helemaal tot op het plateau van Jallicu (op 1110m), geanimeerd door vrijlopende lokale varkens.

Indien je wilt afkoelen, best nog even doorlopen, door bos en omlaag naar een kabbelend riviertje. Neem je tijd want hierna volgt weer een klimmetje naar nog een ander riviertje en het plateau van Sottanu met uitzicht.

Een korte afdaling door bos brengt je naar Scopamène en naar de fraai gelegen gite d’étape Le Scopos, gerund door een symphatiek Portugees koppel; 49€ pp half pension..

Dag 4: van SERRA-di-SCOPAMENE (op 850m)  naar SAINTE-LUCIE-de-TALLANO (450m) : 10.65km, 3:25h, 472m klimmen, 865m dalen. Hoogste punt: 859m

De dag komt zwaarder dan het profiel laat vermoeden: scherp dalen en stijgen vóór en na de Rizzanese rivier waarvoor het niet de moeite is om te stoppen! En – in tegenstelling tot wat het boek schrijft –  op de Col de Tavara is evenmin plaats om te verpozen of the picknicken….!

Na het dorpje Zoza en de imposante familie grafkelders  toch het beste wachten tot in Altagène waar alles wel weer gesloten is maar – zoals dikwijls – de kerk buiten een rustplaats biedt…..

De volgende kerk is die van Sant’Andrea, wat trappen af en er rond om jezelf op de weg (de D49) te vinden. Opletten: na zo’n 200 m op deze weg is er een trap rechts die tussen de berm-muur naar beneden loopt en die je op de D268 brengt die ook door Tallano loopt…

Sainte-Lucie-de-Tallano komt met alles wat je van een stadje verwacht, zelfs met een aardig pleintje en terrasjes! Chez Dume is er een hotel, U Fragnonu een best doenbare gîte, 50 € half pension met een zo-lijkt-wel- matroos op rust die lekker vegetarisch kan koken!

Dag 5: van ST-LUCIE-de-TALLANO (450m)  naar BURGU (op 190m) : 16.5km, 4:47h, 779m klimmen en 1055 dalen. Hoogste punt: 701m

Laatste dag van de MMS maar niet om rustig uit te bollen….!  En vandaag ook weeral meermaals het bewijs dat menselijke activiteiten naast natuurgebieden stukken van die gebieden willen inpalmen en er onmiddellijk dan ook maar een zootje van maken….

Een gezapige afdaling brengt je naar Pont de Piombatu, over de brug, eventjes omhoog naar en langs de D69 om dan een chaotische start van een stevige klim te vormen: de lokale boer is zelf een gite begonnen – “dat kan ik ook”, moet hij gedacht hebben –  en om volk te “lokken” heeft hij zowaar de bordjes en de markering veranderd (fluo-oranje) en de route door zijn erf laten lopen. Maar de toestand van zijn erf doet het ergste vermoeden van hoe het er binnen de gite aan toegaat…  Best eerst eens met een grasmachien of bosmaaier de omgeving en het erf aanpakken als eerste punt van een nieuw business-plan; dit laat ook minder vlaaien en dus ook strontvliegen achter dan dat je het door jonge vaarzen of koeien laat doen…..

Je humeur wordt er niet beter op door de stevige kuitenbijter er na, in de zon en op moeilijke ondergrond…! Maar….de bergrug (zadelrug) waar je op uitkomt (je gaat tot op een 700m hoogte) maakt alles weer goed!  Mooie uitzichten en kilometers lavendel,  cistus (met witte bloemen wanneer in bloei) en andere kruiden marineren de afdaling richting Fozzano. Er zit wel nog een gelijkaardige collega van die vorige boer tussen die geen rekening houdt met passerend voetvolk en de route dikwijls voor eigen gebruik inpalmt…

Fozzano komt als een knus dorpje met een perfect bankje en parkje vóór het winkeltje van de  “bohemienne” van Casamotta die ijsjes , koffie en biertjes serveert (dit voor de trappen af naar Maison Madamicella).

De olijfgaarden richting omlaag vragen dringend om onderhoud en het wegje ertussen voor een passage  van de man met de bosmaaier; ook het brugje en de daaropvolgende klim naar de weg leiden de anticlimax in die het einde van een mooie tocht niet zou mogen zijn: geen “celebratory” drankje in U Fracintu want gesloten; en dit voelt nog cynischer aan omdat het bordje er nog staat…

Nu en dan passeert er wel een auto op de D557 wat je toelaat om naar Propriano te liften…. Waar een koffie met ijs of pannekoek toch nog het gevoel van voldoening kan brengen!

In Propriano verbleven we in Hotel Bellevue, een eenvoudig dingetje in de oude stad. (80€).  ’s Avonds viel het ons voor het eerst op hoe duur de vis op het menu wel is in de restaurants in Corsica; de versgevangen “lokale” vissen (dorade, merlu, espadon,…) worden er per 100 gram verkocht – naargelang het imago van de tent, meestal tussen de 7 à 10 € per 100/g – en dan heel eenvoudig, simpel zelfs, gegrild geserveerd, met wat aardappeltjes en wat standaard groentjes…..  niets bijzonders en dit terwijl je al gauw voor 2 personen een vis van een 700-800 gram nodig hebt…. Een dure bedoening dus en niet de moeite…..

Propriano is niet direct een must om te bezoeken; maar wanneer je er toch moet zijn, ook geen tegenvaller: er zijn ergere dingen dan van een ondergaande zon te genieten op het terras van het ietwat mondaine Le Lido.. en van de ijverige aalscholvers er rond.

De volgende dag de bus genomen naar Ajaccio (maar 2 bussen per dag!). Mooie rit en Ajaccio een bezoek waard!

De dag er na de trein genomen naar Calvi (om 07.40h en 4 uur, maar ook zeker doen!!) om dan van Calenzana de MARE e MONTI te beginnen.

Over Calvi en de andere plaatsen die we bezochten: zie na conclusies!

MARE E MONTI (MeM)

DAG 1: Van CALENZANA naar BONIFATU: 12km, 3:13, 622m klimmen, 351m dalen, 577m hoogste punt

Een gezapige wandeling om de route te beginnen. Aan het uitnodigende terras van restaurant GR20 naar rechts, waar ook de MARE e MONTI start.. Een eerste en scherpste klim van de dag komt met zicht op Calvi en de baai. De GR20 laten we wat verder links liggen en blijven op een open pad in weilanden die sporen van terrasbouw doen vermoeden maar die nu aan grazende schapen zijn overgeleverd.

Een eindje door bos leidt nogal vlug tot een weg gebruikt voor bosbouw. En dit helemaal tot aan de brug over de Figarella die komt als ideale picnicplaats. Let op de grillige granietformaties rond de brug!

Een korte klim omhoog en een stukje verharde weg brengen je tot bij het zalige Auberge de la Fôret! De auberge heeft naast gites ook enkele kamers. Daar mochten we direct binnen ondanks onze vroege aankomst; deze geste betaalden we terug met een Fiadone en koffies op het gezellige terras.

In de namiddag moet je zeker de gestage klim langs de rivier doen, zo’n 2 km tot aan de weggeslagen brug. Geniet er van Le Fôret de Bonifatu en de rivier! En op de weg terug, dicht bij de auberge, einde parking naar links over “la passerelle” moet je een koele duik in de rivier nemen,  een aanrader!

Met wat spijt in het hart verlaat je ’s morgens de Auberge (64€ voor de kamer en 31€ pp half pension)!

Te onthouden: de Auberge als “basis” nemen voor enkele dagen wandelen en zalig nietsdoen…!

DAG 2: van BONIFATU naar FANGU (de gîte l’Alzelli in Tuarelli – op 17km-  is dicht!) : 22.34km, 6h08, 761m omhoog, 1239m dalen. 1202m hoogste punt.

Een prachtige wandeling door de bossen van Bonifatu! Wandeltechnisch een perfecte klim van 4 km: gestaag , op dennenaalden, het parfum van hars in de lucht, koel en in goed gezelschap..! Wat volgt zijn een prachtig zicht boven op de baai van Calvi en een perfecte afdaling er na van zo’n  10km.

Met Tuarelli als anti-climax: niets open – er is ook niets, zelfs geen kerk om te schuilen want we werden verrast door een stevig onweer…

Maar de Fangu maakt alles weer goed. Je blijft er lang langs genieten en bij goed weer kun je er zeker niet aan weerstaan!

Een brug er over (Ponte Vechju) geeft je valse hoop: de geur van pannenkoeken en koffie en houtskool die wordt aangemaakt zou je in Vlaanderen al van ver het water in de mond brengen  … maar beide zaken zijn dicht…

Nog anderhalve kilometer op een saai stuk weg om dan eindelijk een gezellige open zaak te zien: La Ciucciarella met B&B Casaloha (85€ met ontbijt. Schitterend! ) er naast zullen je avond helemaal doen opfleuren!

 DAG 3: van FANGU naar GALERIA: 6.5km 1h51 292m klimmen, 300m dalen. Hoogste punt: 174m

Een tussendoortje. Wel een wandeling in volle zon. Met mooie zichten op Galéria en de baai er voor.

Galéria is best een leuk plaatsje met wat winkeltjes, kerkje, cafeetjes en een goeie bakkerij gerund door pientere dames die ook salades en lekkere ijs aanbieden. Hotel Camparellu (75€ voor kamer, mochten direct binnen) is er een degelijk familiehotel met vrij befaamd restaurant Sol e Mare.

DAG 4: van GALERIA naar GIROLATA : (gemeten vanaf Hotel): 14.5km, 4h27, 873m klimmen, 876 dalen. Hoogste punt: 753m.

Wandeltechnisch niet zo’n makkelijke dag als die na Bonifatu, met stukken van >25% en een vrij lastige afdaling met wat klauterwerk – en de man met de oranje verfpot mag ook nog eens passeren…. Maar het stuk boven op de bergkam en de vergezichten op Girolata en de baai zijn fantastisch!

Maar van boven ziet het er allemaal wel wat idyllischer uit dan beneden…! Zoiets van “schoon van ver maar ver van schoonl”. Het strand van Girolata is eerder groezelig en verwaarloosd; ook E Casarelle (het gras er rond) en zeker La Cabane du Berger in zijn geheel moeten dringend eens aangepakt worden.

En de eigenaar van E Casarelle heeft er ook geen moeite mee om je er niet onmiddellijk op je gemak te laten voelen… (Van andere stappers hoorden we later dat zijn vrouw hen slaapplaats had beloofd maar dat hij die niet hield: “avec ma femme, oui, mais la réservation n’etait pas avec moi” ) Ook: hij weigert te koken voor meer dan 24 gasten…. Alternatieven (?) : Le Cormoran als gîte, Au Bon Espoir voor restaurant , op goed geluk af, dan…..

Maar wanneer de barometer niet op regen staat bij hem, kan hij best lekker koken! (48€ pp voor half pension – vegetarisch, kamer primitief).

We hebben in de vooravond nog een aan te raden boottrip gemaakt naar het natuurgebied La Scandola, tusen Galéria en Girolata.  Op een bootje varen is altijd al plezant en ook wel de moeite: en o.a ook de lokale  zeearend op haar nest kunnen spotten!

DAG 5: van GIROLATA naar CURZU : 11.25km, 3:50, 918 m klimmen, 658m dalen. Hoogste punt: 416m

Een heerlijke wandeling tot aan le Col de la Croix met het strand van Tuara als toetje. Van daar ziet Girolata er weer adembenemend uit..! We zouden er ook niets op tegen gehad hebben om deze wandeling 20 jaar elke dag te moeten gedaan hebben zoals Guy le factuer!

Bar Bocca a Croce zal nog wel gesloten zijn wanneer je er passeert..!

De weg over en dan begint het echte werk! Een steile klim tot op de kam van 600m hoogte, even op adem komen om er dan nog eens tegen aan te gaan na wat voorzichtig klauterwerk op rotsen en dit voor zo’n  30m… De afdaling gebeurt overwegend in bos, maar blijven uitkijken, toch!

Curzu is een anti-climax. Zo onsympathiek dat er zelfs rond de kerk een (gesloten) omheining is opgetrokken en de fontein er groen water uitspuwt.. En de gîte de Curzu loopt op zijn laatste benen… Heel attent echter: een bord vermeldde onze naam en verwelkoomde ons in de kamer!

Maar geen teken van leven in het restaurant… tot rond 18.00 de ijzeren luiken werden opgetrokken en een vermoeid grijs mannetje ons het menu voor de avond voorlas en toch een carafje wijn wou bedienen. Moeilijk van te genieten, echter op een terras met voortdurend passerende motards… Er stopte ook een meute Belgische Porsches op tournee in Corsica. De mannen, uit hun karretjes stommelend,  dachten “de prendre un verre” op het terras maar de grijsaard deed hen vlug weer hun karretjes in kruipen…

Later vertelde hij ons dat hij een overnemer zocht en dacht die in zijn familie te hebben gevonden… De zaak heeft toch ook wel een grondige opknapbeurt nodig in plaats van het huidige  gekalefater..

Eten was lekker, ontbijt ook. Voor 70€pp. Dus zeker op voorhand proberen te contacteren…!

DAG 6: van CURZU naar SERRIERA : 8.5km, 2h28, 455m omhoog en 631 dalen; 416m hoogste punt

Een leuk begin met zicht op de golf van Porto, en een steil klimmetje na de rivier door weiden en tussen vee. Na de volgende kam (op een 350m hoogte) zacht dalend naar Serriera. Anders niet veel  te vertellen over deze wandeling..!

Maar de gîte – een voormalige oliepers – is zeer gezellig en mooi heringericht als de gîte d’Alivi!  Behalve de gîte is er echter niets (het winkeltje waarvan sprake in de gids is al 3 jaar dicht). Wel opent het krantenwinkeltje om 17.00 de deuren en dient ook als ontbijtplaats voor de gîte. De uitbaatster (familie van de gîte)  heeft echter pijn bij het lachen….

Niets voor lunch, dus werden we naar het strand van Bussaglia verwezen (is “maar 2 kilometer..” is er 2,9… ) waar 2 restaurants zijn met terras en zalig uitzicht. Is dus de moeite waard! Zeker les Galets waar een charmant oud koppeltje kookt en heerlijke “fondue de figues” maakt, een aanrader!  Ook de vis was er voor een keertje betaalbaar.

’s Avonds een lekker diner op het terras van l”Alivi met wilde everzwijnen als attractie.

DAG 7: SERRIERA naar OTA : 12km, 4H10; 1011 m klimmen, 754 dalen. Hoogste punt 942m

Het vooruitzicht 1000 meter te moeten klimmen vandaag mag de moed niet in de schoenen laten steken!  Het valt weeral goed mee want het strafste komt in mooi bos en/of met prachtige vergezichten! Neem de tijd en zo zal die ook aangenaam verlopen, én je hebt het vooruitzicht aan te komen in best een gezellig dorpje!

Een pad voor vee en herders brengt je over de rivier. Daar direct naar rechts – dit brengt je al op 300 m hoogte – en dan begint de klim. Dikwijls aan 30% en meer, maar met mooie panarama’s als adempauzes! Vanaf de pijnbomen blijf je op een 800 meter hoogte dartelen, met nu en dan een ideale picnicplaats. De fontein hebben we echter niet gezien.

De eerste stukken van de afdaling zijn vrij steil maar best doenbaar tot aan de “landslide”, steenval of aardverschuiving…moeilijk begaanbaar en een mogelijke enkelbreker; maar wat hand en voet werk brengt je al op een 400 meter hoogte. Elke zucht van opluchting zal dan wat te vroeg komen, want het valse plat zal je wel enkele keren zowel binnen- als buitensmonds doen vloeken: alle dorpjes die je ziet liggen…… zijn het nog NIET!

Totdat je Ota en Chez Marie zowat letterlijk binnen loopt. Het ziet er vooraan wat rommelig uit, maar het terras en de kamers met balkon zijn best aardig! (Ze heeft ook een kamer met 4 bedden maar zonder venster; die weiger je maar…!) . Marie is al 10 jaar op pensioen, de dochter heeft overgenomen. 52€ pp half pension. Everzwijn staat er bovenaan het menu, en was ook hoofdgerecht van het half pension menu!

Ota heeft nog andere interessante adresjes om uit te zoeken..

DAG 8: van OTA naar EVISA: 7.4 km, 2h06, 619m klimmen, 135 m dalen, hoogste punt: 886m = Evisa

Een korte maar prachtige etappe; neem je tijd om van de Spilonca canyon (kloof) en van de 2 mooie authentieke brugjes te genieten!

Het pad brengt je door wat verwaarloosde olijfboomgaarden naar de rivier en eerst naar de Pont Génois. Deze brug verliest wat van haar charme door de twee verharde D-wegen die ze verbindt, maar de volgende brug, aangekondigd door een klimmend muilezelpad langs de Aïtone,  maakt het weer goed!

De Pont Zaglia brengt je weg van de Spilonca. Het “herderspad” brengt je zigzaggend maar gestaag  naar boven, tot bij de begraafplaats van Evisa, een kleine domper op zoveel schoonheid.

Evisa brengt je er echter wel weer bovenop, alhoewel de sfeer in het dorp toch wat bedrukt leek: vele zaakjes waren dicht en leken nooit meer te zullen open gaan. Behalve dan U Caracutu , een restaurant waar we al heel de MeM lovend over horen spreken hadden als zijnde het beste pizza restaurant in Corsica en omgeving…! Kunnen we beamen!!

Verbleven en gedineerd in Hotel Aïtone, bovenaan het dorp. 60€ voor de kamer. Een wat oubollig maar toch knus en vriendelijk pension!

Noteer dat we hier de Mare e Monti verlaten (die loopt door naar Marignana (aan de Post naar rechts,komende van Ota) en een eindje de MARE a MARE NORD (MMN) opgaan tot aan Castel Viergo!

DAG 9: van EVISA naar CASTEL DE VIERGO: 14km, 4h09, 820 m klimmen en 302 dalen.

Het wordt een bekoorlijk begin van de Mare a Mare Nord op de Sentiers des Chataignes (pad begint recht over de Post), dus MMN = “kastanjepad”!

Tot aan de “Piscine d’Aïtone” wordt het pad ook “Sentier Transhumaine” genoemd want de kastanjebomen zijn aangepland en het pad zeer goed aangelegd en onderhouden (wordt ook als “Sentier de Découverte” aangeprezen).

Aan de piscine (lager gelegen dan waar je aankomt) wordt het vervolg wat onduidelijk!  Ook omdat het pad wat overgroeid was.. Je moet het hogergelegen deelriviertje van de Aïtone (op dezelfde hoogte waar je bent aangekomen op het “kastanjepad”)  over en dan onmiddellijk ook over een hangbrugje, wat hachelijk want glad…! Wat volgt is een kuitenbijter en wat moeilijk, nu voornamelijk door beukenbos. Tot op een bospad dat verhard is tot aan de Casterica brug (vermoeden we want geen bordje met naam op) . Daarna een onverharde  paar kilometer met een steile laatste vervelende klim na linksaf te hebben genomen.

Zo beland je op de Col de Viergo, op 1478m hoogte. Een Col om vlug te vergeten want druk met autobussen en ander tuig, een gedrocht van een standbeeld, losvliegend vuil (verpakkingen), een barak in verval.. Het slechte weer zal er ook wel voor iets tussen gezeten hebben …En moeilijk om de juiste weg te vinden er na.. We hebben eerst de gele stippen gevolgd (recht over de top en parkeerplaatsen) maar waarschijnlijk de afslag (GR20) gemist. Dus dan maar via de weg naar Hotel Castel de Viergo gelopen (letterlijk want het begon te regenen, zoals de meeste dagen er voor: net na de middag, regen!)

Het hotel is een ski-lelijk ding….maar wel efficient gerund en met zelfbediening restaurant (een soort “refter” ding zoals dat in onze schooltijd werd genoemd..).

Je mag pas om 15.00 op de kamer, dus hebben we naast de epicerie (bij kampeerplaats naast het hotel)  de aankomst en vertrek van GR20 wandelaars zitten bekijken. De regen deed velen verkleumd aankomen; de minder goed uitgerusten waren nat tot op het bot, en tot in de rugzak . De hard core liep verder….

Wij mochten om 15.00 h onze droge kamer binnen waar we kleren konden wassen en beginnen drogen… het vooruitzicht om de week daarop enkele keren nat in een tent aan te komen deed ons enthousiasme om aan de GR20 te beginnen geen goed…!

De dag erna om 09.00 h de bus naar Corte genomen en van daar de trein naar Vizzavonna. Daar konden we intrekken in Hotel de Vizzavonna (op zo’n 1100m hoogte)  waar het onmiddellijk begon te regenen, eigenlijk gieten. En dit voor de hele namiddag. En koud!

Behalve de kamers was niets open in het hotel. Het kruidenierswinkeltje naast het hotel met “cafeetje” (Le Refuge)  liep ook niet over van vriendelijkheid en knusheid gehalte.. Plus de eigenaar was dronken en kantje boord agressief… Dan maar op de kamer in onze slaapzak warm proberen te blijven…

 De weersvoorspellingen voor de bergen lieten de komende dagen geen verbetering zien (meestal wel zonnig tot rond de middag maar daarna regen..! Terwijl de kuststreken overwegend zonnig bleven met aangename temperaturen ) We lieten het vooruitzicht om de volgende dagen nat in een tent aan te komen varen en …

…. de dag erop, hebben we de trein genomen naar het zonnige Bastia!!

AIGUILLES DE BAVELLA naar CONCA : 18.5km, 6h12, 634m omhoog, 1680m dalen. Hoogste punt: 1201m: Dit is de laatste (of eerste..) etappe van de GR20

Omdat we geboekt hadden voor de Auberge de Col de Bavella (de auberge heeft 3 kamers (70 € pp half pension. Goed!) en ondertussen opnieuw in Porto Vecchio waren aanbeland, besloten we de laatste etappe van de GR20 te lopen. We boekten nog een extra dag in de Auberge om ook de omgeving rond de Col de exploreren. De wandeling naar le Trou du Bombe is zeker de moeite (vroeg gaan vooraleer de dagjestoeristen aankomen!)  

De etappe naar Conca is een van de mooiste wandelingen die we ooit gemaakt hebben!  Niet van de poes maar zeer gevarieerd! En indien je de GR20 in die richting begint, een zware etappe als eerste dag!

Aankomst in Le Soleil Levant waar een late lunch of biertje je gevoel van voldoening nog een eindje hoger zal tillen!

CONCLUSIES

• Wandelen in Corsica moet je zeker doen, en dit combineren met een bezoek aan de voornaamste plaatsjes van het eiland; beiden zullen het gevoel versterken waarmee je het eiland zal verlaten…! Wij gaan er zeker ooit terug ! Dat is wellicht het beste argument om er te gaan..  Maar toch maar best juli en augustus vermijden, zo lijkt ons! Mei lijkt ideaal: de natuur is in bloei en de stadjes genieten van een gezellige drukte!

• Ons enthousiasme om de GR20 te wandelen werd getemperd door het slechte weer; men sprak van ongewoon weer voor de tijd van het jaar: ’s morgens ok, meestal zonnig, in de vroege namiddag onweer en regen. Maar dit overwegend in het hooggebergte… Toch hebben we het gevoel dat de GR20 wat gehyped is… maar dat gevoel gaan we ooit eens toetsen door een stuk zelf te doen.. In elk geval is het “big business” : we hebben tonnen begeleide groepen gezien die er aan begonnen – groepen zo divers in leeftijd dat het vragen oproept… Met Corsica Aventure en PNRC die onder één hoedje spelen.

•  De MMS als route zouden we “stevige gezelligheid” noemen; de MeM een prachtige maar toch veeleisende wandeling!

• Enige aanbevelingen? De Mare a Mare Sud heeft weinig alternatieven voor hoe wij die hebben gelopen. En is ook best aan te raden, zo! De Mare a Monti: ook aan te raden zoals wij die gedaan hebben. En qua verblijven: waarschijnlijk zal Curzu er wel eens van tussenuit vallen, waarschijnlijk zal ooit wel iemand Fangu weer openen, hopelijk zal ooit iemand iets deftigs beginnen in Girolata…
• De inborst van de Corsicanen zal er wel iets mee te maken hebben: ze zijn nogal stug en eigengereid.. De geschiedenis heeft er ooit een goed voorbeeld van, op de wereld losgelaten… Maar wat nu in stadjes als Saint Florent, Calvi, Porto Vecchio,….. aan vriendelijkheid en degelijkheid te vinden is, zal ooit wel uitzwermen naar de bergen toe!     

Nog enkele suggesties:

PORTO VECCHIO

Kort samengevat: het stuk aan de haven is voor het massa toerisme, het deel boven, rond de kerk is om van te genieten. Aan te raden: Le Mistral als hotel, Sous La Tonelle en la Table de Nathalie als restaurant ; le Glacier de la Place als terras !

Wij hebben ook een boottocht met Chiocca gemaakt (85 Euro pp met Bouillabaisse inbegrepen) naar les iles Lavezzi en Bonifacio vanuit Porto Vecchio (kan ook vanuit Bonifacio): hoogtepunt: zicht op Bonifacio vanop de zee!

PROPRIANO

Geen giller, maar wandeling langs de haven is ok. Goed als tussenstop tussen Burgu en Ajaccio.

AJACCIO

Zeker te bezoeken!  De Rue Cardinal Fesch is de toeristische hoofd ader. Hotel Kallisté (90 €)  aan te raden. Nog een must: de trein naar Bastia of naar Calvi!

CALVI

Een aantrekkelijk stadje met mooi haventje. Le Comme Chez Soi als aan te raden restaurant (niet sterren-bedoening zoals in Brussel! ) . Hotel Cyrnea (90 € kamer) zeer ok, maar wel 2 km van oude centrum Calvi (wandelen op het strand best aangenaam!.

BASTIA

“Bastia grows onto you”, lazen we in de Lonely Planet. We zouden er inderdaad best kunnen wonen want: netjes, majestueuze pleinen en parken, gezelligheid, de zee en haven als prominente schoonheden,…

Tip: Niet eten in le Vieux Port (“voor de toeristen…”): uitproberen: Le Coude a Coude in de Rue du Dragon (zeker reserveren!!);  aan te raden hotelletje: Hotel Central (110 €)

SAINT FLORENT

Zeker doen!! Het wordt beschreven als “Het Saint Tropez” van Corsica…. Ietwat een belediging voor Saint Florent…! Zeker ook een boottochtje maken naar Plage Saleccia, van daar wandelen naar Plage de Lotu, er net vóór eten in Cabane de Lotu !!!

In Saint Florent: aan te raden: restaurant la Creque (super terras!), volgende hotels uitchecken: Flor, Bellevue, l’Europe….

BAVELLA

Ook een must! 2 nachten verbleven in Auberge des Auguilles de Bavella, eenvoudig maar goed!

Zeker de wandeling naar le Trou du Bombe doen ! (in de vroege morgen of late namiddag!); en wanneer je een goeie indruk van de GR20 wilt: wandelen naar Conca! Nog eens: een van de mooiste wandelingen die we ooit hebben gemaakt!

Zonza, op weg naar Bavella, ook een leuke stopplaats!

SANTA GIULIA

Strand is niet mis; met mooie inhammetjes richting noorden; maar toch overschat…we hebben het gevoel dat er mooiere stranden zijn tussen Porto Vecchio en Santa Giulia!

Aan te raden restaurant (ondanks verkeerd klinkende naam..) : Parad’Isula

BONIFACIO

Hou dit voor het laatst.. ! De parel van Corsica, vinden we! Verdient 2 nachten! Zeker ook wandelen naar de plage de Saint Antoine en afdalen tot aan de zee!

Prijs/kwaliteit: beste plaats om te slapen: Hotel des Etrangers (70€ zonder bf) net vóór de jachthaven; aan te raden restaurantje: La Cantina Doria

Nog te bezoeken:

La Plage de Cannella, Porto, hele schiereiland boven Basta en Saint Florent, Patrimonio (op de weg tussen Bastia en Saint Florent)