Een lus door de Pyrénées-Atlantiques

Een rondje lopen door Frans en Spaans BASKENLAND

Van 5 tot 13 Augustus 2020

VOORAF

  1. Midden in Corona-tijden zochten we een tocht te maken die ons toeliet in dorpjes en dus kleine hotels te slapen, eerder dan in refuges. De Franse Pyreneeën en de gids “Shorter treks in the Pyrenees” van Brian Johnson (uitgeverij CICERONE) brachten ons op dit idee.
  • Route 1 erin beschrijft een 9-daagse lus door Frans en Spaans Baskenland met als vertrekpunt Saint-Jean-Pied-Port, een totale afstand van 194km en een totaal aan klimmen van 8100 meter. Een kleine 1000m gemiddeld per dag, en dus de moeite om er de bergschoenen voor uit te halen.
  • Het hoogste punt van de tocht is op 1492 m, Col de Lepoeder, op de laatste etappe. Sneeuw en koude zouden dus geen probleem vormen, wel zon en hitte (en watergebrek!)
  • De auteur begint zijn inleiding op de route met de waarschuwing “… een stevige doorsteek door bergen en rollende maar steile heuvels …”, “…langs bergkammen blootgesteld aan alle natuur-elementen…”
  • De route volgt voornamelijk stukken van de GR10, GR11 en de Route naar Santiago de Compostella.
  • Saint-Jean als populair vertrekpunt voor Compostela-wandelaars is een vrij toeristisch stadje – echter zonder bijzondere attracties behalve het autovrije en vrij gezellige centrum. Heeft ook alle voorzieningen waaronder een Carrefour met ernaast een wel gestockeerde Maya Sports shop waar we enkele IGN-stapkaarten hebben gekocht die het Franse gedeelte van onze tocht omvatten.

Vóór vertrek en bij aankomst verbleven we in Hotel Les Remparts in St-Jean-Pied-de-Port, 92€ met ontbijt. Goed. (Vraag een kamer aan de achterkant!) (Lange parkeergelegenheid: op parking net onder en voorbij de brug). Alternatieven: rustiger voor overnachting dan St-Jean: Hotel Le Camou, net buiten St Jean; in Lasse (2 km van St-Jean) Auberge Etchoinia. Ook: refuge Orisson (zie verder)

De avond vóór vertrek (en bij terugkeer) restaurant Le Chat Perché bezocht, 2 x tevreden!

a picture of the route out of the CICERONE guidebook

ONZE ROUTE

DAG 1: Van St-Jean-Pied-de Port naar SAINT-ĒTIENNE-de-BAïGORRY

4h46 gestapt, 972m geklommen, 22.8km, hoogste punt La Munhoa na 2h20 op 1002 m hoogte.

Een mooie maar al zware eerste dag met schitterende vergezichten en wilde paarden als attractie… Maar die figureren wel iedere dag…!  Heel wat watervoorzieningen vandaag!

Na de heel steile afdaling naar en bij aankomst in Baïgorry, voor hotels: ga links na de tunnel (richting westen; voor het centrum: andere kant, dus oostwaarts) en volg de rivier voor Hotel Juantorena, 65 € halfpension. Zeer goeie keuken en sympathieke eigenaars! (Alternatief: Hotel Arcé, wel 140 € alleen al voor kamer, merkten we op…)

DAG 2: Van Saint-Etienne-de-Baïgorry naar BIDARRAY

5h26 gewandeld, 1308 m geklommen, 20.0km

Hier al een waarschuwing: ZEKER 3 liter water meenemen en bij warm weer nog meer!!! (Wij hadden 6 liter mee voor ons twee en al opgedronken op Pic d’Iparla.) GEEN WATERVOORZIENINGEN ondanks wat het boek zegt: die op 1h25 minuten zat vol wespen en mest!!! En de boeren zetten heel dikwijls een slot op de kraantjes!

Net na Col Harietta bleek er ook een bron te zijn maar van dubieuze kwaliteit. Neem ZEKER een water zuiverende fles mee – type Katadyn Befree of Lifestraw!!

De zwaarste etappe van de toer!!! Zeker bij warm weer!

Maar schitterend om de gieren net onder jou te zien cirkelen vanop Astate en vooral vanop de spectaculaire Iparla!!! Bij langdurig watergebrek komen ze BOVEN jou cirkelen! En bij mist: opletten voor misstappen; ver genoeg van de kam blijven!

Hotel Barberaenea ligt in het hoger gelegen gedeelte van Bidarray; met zeer mooie kamers. Kamer met ontbijt: 70€. Ook een ok restaurant.  Norse mannen met vriendelijke vrouwen runnen de zaak.

DAG 3: Van Bidarray naar AINHOA

5h32 gewandeld, 916m geklommen, 23.04 km

De warmte blijft ‘s nachts in de valleien hangen deze tijd van het jaar! 30 minuten na vertrek gaat het gloeiend hard omhoog en al in 30 graden Celsius. Na het bereiken van de Col de Méhatché op 716m gaat het naar omlaag en dan heb je de keuze om af te koelen en water bij te vullen ofwel in restaurant Venta Burkaitz (300 m afwijken van de route en Spanje binnenlopen- Venta staat voor “wegrestaurant”) ofwel in refuge Esteben-Borda met bar restaurant- waar wij zijn geweest voor une salade randonneur en Orangina en meerdere carafes d’eau..

Na Col de Veaux wordt het gezapig en gezwind lopen naar Ainhoa. Chapelle de l’Aubépine heeft nog dramatische figuren op kruisen hangen als foto moment.  

Verbleven in Hotel la Maison Oppoca, centraal gelegen in Ainhoa. Heeft mooie kamers, geen restaurant meer. Was lang een sterrenrestaurant, blijkbaar (eigenaar wacht op een koper voor heel het etablissement.)  92 € voor kamer, 13 € pp voor uitgebreid ontbijt. Diner in restaurant Alzate, eenvoudig en lekker.

DAG 4: Van Ainhoa naar SARE

2h41 m, 250 m omhoog, 11.63km

Een rustige en korte dag met leuk wandelingetje, overwegend langs de rivier (La Nive) en bos.  Met interessante uitweidingen over forellen en zalmforellen!

Sare is eerder een chic dorpje met gezellig centrum (en blijkbaar zijn er ook grotten die een bezoek waard zijn). Het prachtig ouderwetse Hotel Arraya was jammer genoeg volgeboekt, ook alle andere gelegenheden behalve het vreselijke VVF, overprijsd, met armzalige kamers, arrogant en militair! VVF is een goedkope versie van Club Med waar Franse gezinnen een week vakantie spenderen… (??!!) Indien ze kamers op overschot hebben verpatsen ze die aan onnozele wandelaars zoals wij…

Gegeten op het terras van restaurant Mimosa: ze gaan er kort door de bocht: octopussalade niet vers, Clafoutis aangebrand (beweerden dat Clafoutis zo moet worden opgediend… “In België niet,dan?” )

Baketu: een gezellige tent voor koffie en gebak.

DAG 5: Van Sare naar BERA

4h02m, 852 m klimmen, 17.33 km.

Eén beklimming op het menu vandaag: helemaal tot op La Rhune op 905m hoogte. Gestaag en met een klimmend treintje als attractie. En veel toeristen… maar enkel op de top.

Vandaar een wijds uitzocht op de Golf van Biskaje en Saint-Jean-de-Luz. Met ook restaurants (water van de kraan is er niet drinkbaar, beweerde men in 1 restaurant…)  En souvenirwinkel.

Vandaag veranderen we van de GR 10 naar de GR11 en dalen we af in Spaanse bossen naar Bera, een wat kleurloos dorpje. Het hotel waar we geboekt hadden bleek nog 3 km buiten het centrum te liggen en eigenlijk in Zalain, een volgend dorpje. Je moet langs vervelende invalswegen om aan te komen op een logistiek dispatching punt of verdeelcentra van transportbedrijven…. Hostal Zalain, ok kamers en goed restaurant (wel gesloten op zondagavond). 50€ voor kamer. Alternatief en in het centrum van Bera: Hostal Auzoa en Hotel Churrut (zag er wel posh uit..).  

DAG 6: Van Bera naar ELIZONDO

9h29, 1322m klimmen, 35.31 km (van Zalain);  en eigenlijk helemaal niet de “easy stage” volgens het boek…!

Merk op dat de Tourist Office niet wist waar de GR 11 start in Bera…!

Het boek zegt: “main car park..” maar er zijn wel enkele parkings die er “main” uitzien… Vraag naar of zoek “la piscina” en van daar recht omhoog en in één keer naar Santa Barbara. Na het uitwringen van je truitje, geniet van het uitzicht!

Na 2h30m kom je aan op de Collado Lizarrieta.  Venta Lizaieta was gesloten (ziet er permanent gesloten uit… Of was misschien alleen owv Covid-19?) Een beter alternatief er recht tegenover lijkt ons zeker Hordago Ostatua, een zeer gezellig en vriendelijk gerund restaurant (ook met 5 kamers blijkbaar!).

Van dan af loopt het gezwind en mooi in rollende heuvels – en ideaal mountain bike terrein! –  met prachtige vergezichten, met toch nog Collado de Iňaberri als kuitenbijter. Merk op dat er vóór deze col enkele bunkers zijn; die zijn zeer opvallend maar worden niet vermeld in het boek; we verdenken de auteur ervan dat hij enkele van deze etappes niet zelf gedaan heeft… Er zijn nog zo enkele van die dingen die je in die richting doen denken.

Geen gebrek aan water vandaag!

Elizondo is andermaal een wat grijze vertoning met Albergue Kortarixar alweer een 2 km verwijderd van aankomst! En ligt midden in een “commerciële zone” met supermarkt en transportbedrijven- distributie centra.

De Albergue is eigenlijk eerder een baancafé met refuge-achtig ding erboven; 50 € voor kamer met 4 stapelbedden (kamer voor ons alleen). Wel gerund door 2 vriendelijke zussen. Voor diner brood en beleg en wijn van de supermarkt ernaast gehaald.

DAG 7: Van Elizondo naar Aldudes (UREPEL)

3h28m gestapt, 875m omhoog, 693m dalen, 17.2km.

Een zeer mooie dag met gestage klimmetjes in open natuur en met veel wilde paarden, schapen en geiten als verstrooiing.

We hadden vooraf in Urepel geboekt (gelift van Aldudes naar Urepel – ongeveer 3 km), in Hotel C’Vall: een volledig vernieuwd restaurant en hotel met 10 kamers gerund door een sympathiek echtpaar! Aanrader op de kaart: les truitelles d’Urepel (zie foto): kleine forellen gekweekt in het dorp.

DAG 8: Van Urepel naar BURGUETE (Auritz)

4h22m gewandeld, 944m klimmen, 475m dalen, 18.7km

Onze stapkaart geraadpleegd en besloten dat Urepel niet zo ver van de route lag – daardoor vermeden we om terug te moeten gaan naar Aldudes. Ook onze gastheer beweerde dat het makkelijk was om de aansluiting te vinden.

Kortom: volg mountain bike route “9”, verder tot parking Hauzai of Auzaray waar watervoorzieningen zo hard staan dat je er meteen een douche bijkrijgt. Na deze parking kan je de route weer opnemen.

Merk op dat Col Burdincurutcheta eigenlijk de voet is van Col Lindus.

Na het teken “Auritz 4.9 km” mis je gemakkelijk de “gele aanwijzingen”. Maar op de een of andere manier zal jouw gevoel van orientatie (gewoon richting “naar beneden” volgen)  je wel weer tot wit-rode GR tekens leiden…

Burguete is ok. Er loopt wel een drukke maar aparte weg door, geflankeerd door in gootjes gekanaliseerde beekjes….

Hotel Loizu is een oubollig maar best gezellig en degelijk gerund familie-pensionnetje. 80 euro met ontbijt.

 DAG 9: Van Burguete naar ST-JEAN-PIED-de-PORT

6h21m, 689m klimmen, 1406m dalen. 28.5km

Vandaag figureren Compostela-gangers (“Compostellanen” in ons jargon) komende uit St Jean, in alle maten en kleuren en geuren als verstrooiing.

Na 3 km vlak kom je aan in Roncevalles (Ronceveaux) wat ons veel gezelliger leek dan Burguete om te overnachten! Zeker in la Posada of in Casa Sabina!

Dan klimt de route prachtig maar hard door bos naar Col Lepoeder waar het 360graden uitzicht je misschien doet verlangen naar de hogere Pyreneeën in het Oosten…

Van dan af glooiend en knus tot aan de Fontein van Roland maar kort daarna begint het ellenlange eind en wat saai gebeuren want op tarmac tot aan de refuge van Orisson; deze komt wel pas na 21 km (vergeet ook de door het boek vermelde foodtruck die ergens er voor zou staan!). Maar met lekkere taart op hun mooie terras!

Om dan na 28 km weer in St Jean aan te komen.

CONCLUSIES

1.Een stevige work- out in mooie landschappen met vooral “wilde” paarden als dagelijkse charme. En niet mis als kennismaking met dit deel van Frankrijk en met de Franse Basken (recht voor de vuist, nors, zakelijk, praktisch, hardwerkend, koel,…) en de Spaanse Basken (bijna hetzelfde maar toch een stukje vriendelijker!)

2. Vooral de eerste 3 dagen niet onderschatten: in de zomer eigenlijk zelfs nog lastiger dan de meeste “hogere” trektochten omdat de warmte nog rond sluimert in de valleien en van ’s morgens vroeg al veel energie (en vooral water) van je vergt! Je begint meestal te klimmen bij 25-27 graden C!! (In het hooggebergte wordt het pas echt warm rond de tijd dat je de zwaarste col(s) al afgewerkt hebt! Je start er zelfs ‘s morgens nog met een licht truitje aan…! ) 

3. Dus, zeker genoeg water meedoen en zoiets als een Lifestraw of Katadyn, Befree meenemen!

4. Wat zouden we anders doen?

  • Dag 2: vertrekken met meer water! (3 l Camelbak elk, plus extra elektrolyten)
  • Dag 4: In Sare: zeker de VVF vermijden!
  • In Bera : slapen in Auzoa of Churrut
  • Proberen een nachtje in Hordago Ostatua te verblijven – dus eventueel er 10 dagen van maken?
  • Burguete vermijden en in Roncevalles slapen
  • Laatste dag: in refuge Orisson slapen ipv St-Jean. De dag erna nog een kort wandelingetje naar St Jean.

Shorter treks in the PYRENEES described by Brian Johnson, CICERONE